ترازو قهوه؛ انواع ترازو تایمردار، گرمی، اسپرسو و دم آوری

قهوه وقتی با «ترازو قهوه» همراه می‌شود، از حدس و گمان جدا و وارد دنیای عدد و کنترل می‌گردد. این ابزار ساده، وزن قهوه و آب را دقیق می‌سنجد و با تایمر، زمان را جلوی چشمت می‌گذارد تا هر بار همان نتیجه دلخواه را بگیری. اگر دنبال جواب کوتاه هستی: بله، ترازو بهترین میان‌بُر برای طعم یکنواخت و حرفه‌ای است. اما کدام مدل؟ گرمی، اسپرسو یا دم‌آوری؟ در این راهنما از پایه تا نکات پیشرفته مثل فلو ریت و اتو-تیر جلو می‌رویم تا انتخابت مطمئن باشد.

در کافی‌لوژی، ویکی‌پدیا قهوه ایران با نگاه عملی، به پرسش‌های پرتکرار مثل «ترازو تایمردار لازم است؟» و «چه دقتی کافی‌ست؟» پاسخ داده‌ایم. این متن به درد خانه، کافه‌ها، باریستاها و عاشقان درست کردن قهوه می‌خورد؛ حتی اگر هدفت مقایسه و بودجه‌بندی و رصد قیمت قهوه و برنامه‌ریزی برای خرید قهوه و ابزار باشد.

بعد از خوندن این مقاله دیگه میدونیم…

• چطور وزن‌، نسبت و زمان را هماهنگ کنیم تا طعم ثابت بماند.
• کِی ترازو اسپرسو بگیریم و کِی مدل دم‌آوری کفایت دارد.
• چه ویژگی‌هایی (سرعت، ضدآب، نمایشگر) واقعاً مهم‌اند.
• نکات نگهداری، کالیبراسیون و خطاهای رایج که کیفیت را می‌کُشند.

ترازو قهوه دقیقاً به چه دردی می‌خوره و چرا این‌قدر مهمه؟

اگر بخوام خیلی رُک بگم: ترازو قهوه همون ابزاریه که قهوه‌ات رو از «اوه شانسکی خوب شد» به «هروقت می‌خوام همون نتیجه» تبدیل می‌کنه. توی دنیای قهوه، مزه‌ی خوب فقط شانسی نیست؛ نتیجه‌ی سه تا عدد ساده‌ست: وزن قهوه، وزن آب و زمان. ترازو بهت می‌گه دقیقاً چند گرم قهوه ریختی، چقدر آب اضافه کردی و خیلی وقت‌ها هم با تایمر داخلیش کمک می‌کنه زمان عصاره‌گیری از دستت در نره.

بدون ترازو، همه‌چی تقریبی می‌شه: یک قاشق بیشتر، چند میلی‌لیتر کمتر، و بعد هم همون داستان همیشگی که «امروز تلخه، دیروز کم‌جون بود». با ترازو می‌تونی دستور دم‌آوری (Recipe) بسازی، تکرار کنی، تغییر بدی و نتیجه رو دقیق ارزیابی کنی. برای اسپرسو هم این موضوع جدی‌تره؛ تفاوتِ دو گرم خروجی می‌تونه طعم رو از شکلاتی بالانس به تلخ و گس تبدیل کنه.

یک نگاه کوتاه و خودمونی به تاریخچه ترازو در قهوه

سال‌ها قهوه‌خورها با پیمانه و چشم‌سنجی جلو رفتن. ولی از اواخر دهه ۹۰ و اوایل ۲۰۰۰، با موج سوم قهوه و تمرکز روی منشأ دانه، رُست دقیق و روش‌های علمی دم‌آوری، وزن‌کردن شد اصل ماجرا. قهرمانی‌های مسابقات جهانی باریستا و برُوِرزکاپ هم این روند رو داغ‌تر کرد؛ باریستاها روی استیج دقیقاً می‌گفتن: «۱۵ گرم قهوه، ۲۵۰ گرم آب، ۲:۳۰ دقیقه». کم‌کم برندهایی اومدن که ترازوهای ظریف و سریع برای قهوه ساختن؛ از ترازوهای آزمایشگاهی الهام گرفتن، سرعت نمونه‌برداری (Sampling Rate) رو بالا بردن و قابلیت‌هایی مثل Auto-Tare و Auto-Timer رو گذاشتن. نتیجه؟ ترازو قهوه شد بخشی از «کیت استاندارد» هر باریستا و هر قهوه‌دوستی که بخواد کنترل طعم دست خودش باشه.

انواع ترازو قهوه: گرمی، اسپرسو، دم‌آوری و تایمردار

ترازو قهوه همه‌ش یکی نیست. هر کدوم برای سناریوهای خاصی طراحی شده، با اندازه، حساسیت و امکانات متفاوت.

ترازوهای گرمی (Precision/Gram Scale)

این‌ها همون ترازوهاییه که برای اندازه‌گیری دقیق پودر قهوه و آب استفاده می‌شن. حساسیت معمولاً از ۰٫۱ گرم شروع می‌شه و برای دم‌آوری دستی مثل پوراُور، فرنچ‌پرس، کمکس و حتی قهوه‌ساز برقی کاربرد دارن. صفحه‌شون معمولاً بزرگ‌تره و کتری یا سرور راحت روش می‌شینه. برای شروع کار دم‌آوری دستی، همین دسته بهترین گزینه‌ست.

ترازوهای مخصوص اسپرسو

اینجا داستان حساس‌تره. اسپرسو خروجی سریع و پرجزئیاته؛ پس ترازو باید کوچیک، سریع، مقاوم به آب و گرما باشه و زیر پرتافیلتر یا روی سینی گروپ هد جا بشه. دقت زیر ۰٫۱ گرم و سرعت پاسخ بالا مهمه تا موقع شات‌زدن، تأخیر نداشته باشی. خیلی از مدل‌های اسپرسویی Auto-Timer دارن: تا اولین قطره بیاد، تایمر خودش استارت می‌خوره و همزمان وزن رو هم نشون می‌ده.

ترازوهای دم‌آوری (Pour-Over)

از بیرون شبیه ترازوهای گرمی‌ان، ولی برای ریتم دم‌کردن هم فکر شده‌ن. بعضی مدل‌ها نمودار دبی آب یا میانگین جریان‌ریزی رو با تاخیر خیلی کم نمایش می‌دن؛ یعنی می‌فهمی داری سریع می‌ریزی یا کند، و می‌تونی ثابت‌تر بریزی که استخراج متعادل‌تر بشه. زمان‌سنج یکپارچه، سطح بزرگ، و پایداری در ضربه‌های ریز دست هم مهمه.

ترازوهای تایمردار (Built-in Timer)

تایمر داخلی واقعاً نجات‌دهنده‌ست. توی پوراور، تایمر از لحظه ریختن اولین آب، شمارش می‌کنه تا بتونی مراحل «بلوم»، «شارژهای بعدی» و «درِین کل» رو منظم مدیریت کنی. توی اسپرسو، تایمر بهت می‌گه مثلاً در ۲۷ ثانیه چند گرم نوشیدنی گرفتی. ترکیب وزن + زمان می‌شه شاخص «نرخ جریان» (Flow Rate) که یکی از کلیدهای طعم خوبه.

اشاره کوتاه به ظرفیت و کلاس وزن

ظرفیت ترازوهای قهوه معمولاً بین ۲ کیلو تا ۳ کیلوئه؛ برای اسپرسو حتی ۵۰۰ گرم هم بسه چون نوشیدنی خروجی ۲۰ تا ۴۰ گرمه. دقت، از ۱ گرم تا ۰٫۰۱ گرم دیده می‌شه، ولی برای استفاده خانگی ۰٫۱ گرم کفایت داره. اگه قصد تمرین حرفه‌ای داری، سرعت نمونه‌برداری بالا و دقت ۰٫۱ یا ۰٫01 گرم خیلی می‌چسبه.

ویژگی‌های کلیدی که واقعاً به کارت میان

تفاوت ترازوهای «خوب» با «عالی» تو همین جزئیاته. بذار خودمونی بریم جلو.

سرعت پاسخ و فیلتر لرزش

وقتی آب می‌ریزی، عدد وزن باید «زنده» حرکت کنه، نه با تاخیر. ترازوهای حرفه‌ای نرخ به‌روزرسانی بالاتری دارن و حرکت دست یا لرزش میز رو با فیلتر نرم‌افزاری صاف می‌کنن که عدد هی بالا پایین نپره. این برای پوراور حیاتی‌ه، چون ریتم ریختن آب طعم رو عوض می‌کنه.

ضدآب بودن و مقاومت حرارتی

در اسپرسو، پاشش آب و بخار حتمیه. ترازو باید IP-rated یا حداقل پَد ضدآب داشته باشه. دمای سینی هم بالاست؛ بدنه مقاوم و سنسور پایدار در گرما خیالت رو راحت می‌کنه.

Auto-Tare و Auto-Timer

اتو-تِر یعنی وقتی لیوان یا پرتافیلتر رو می‌ذاری، ترازو خودش صفر می‌شه. اتو-تایمر هم اولِ جریان، استارت می‌خوره. این دو تا آپشن باعث می‌شن کمتر گیج بشی و دستت آزاد باشه که روی شات تمرکز کنی.

شارژ و باتری

مدل‌های جدید معمولاً USB-C دارن و چندین ساعت یا حتی هفته‌ها شارژ می‌دن. بعضی‌ها باتری قلمی می‌خورن که برای سفر یا کافه‌های پرجنب‌وجوش بد نیست چون سریع تعویض می‌شه. اگر زیاد دم‌آوری می‌کنی، شارژدهی برات مهمه.

سطح، پَد و ابعاد

سطح سیلیکونی ضدلغزش هم از خطا کم می‌کنه هم از خش افتادن جلوگیری می‌کنه. برای اسپرسو، ابعاد کوچیک و ارتفاع کم می‌خوای تا زیر پرتافیلتر جا بشه. برای پوراور، سطح بزرگ‌تر که کتری و سرور راحت باشن بهتره.

نمایشگر و خوانایی

نمایشگر با کنتراست بالا، عدد درشت، و زاویه دید خوب یه دنیا فرق داره؛ مخصوصاً وقتی بخار و برق نور توی بار قهوه اذیت می‌کنه. نمایشگر با «تأخیر کم» و «آپدیت نرم» حس حرفه‌ای بودن می‌ده.

اتصال و اپلیکیشن

بعضی ترازوها با بلوتوث به اپ وصل می‌شن و منحنی جریان، نمودار وزن-زمان، یا حتی دستورهای دم‌آوری تعاملی می‌دن. این امکانات برای تمرین دقیق عالیه، هرچند برای استفاده روزمره ضروری نیست.

چطور اندازه بگیریم: وزن، نسبت‌ها و زمان (با مثال‌های کاربردی)

اینجا اصل کاره. بیایم چند سناریوی رایج رو با هم مرور کنیم تا دستت بیاد.

پوراور (V60/کالیتا/کمکس)

فرض کن ۱۵ گرم قهوه داری و هدفت نسبت ۱:۱۵ه. ترازو رو با سرور صفر کن. تایمر رو که زدی، بلوم: حدود ۲۵ تا ۳۰ گرم آب (تقریباً دو برابر وزن قهوه) بریز و ۳۰ تا ۴۵ ثانیه صبر کن. بعد، در «شارژهای پی‌درپی» آب رو تا ۲۲۵ گرم برسون (همون ۱۵×۱۵). زمان کل، بسته به آسیاب و فیلتر، حدود ۲:۱۵ تا ۲:۴۵ خوبه. اگر نوشیدنی «کم‌جون» بود، یا نسبت رو بیار پایین (مثلاً ۱:۱۴) یا آسیاب رو ریزتر کن. اگر «تلخ و بسته» بود، کمی درشت‌تر یا نسبت رو ببَر بالا (۱:۱۶).

اسپرسو

برای یه شات دابل، خیلی‌ها از ۱۸ گرم در سَبَس شروع می‌کنن و دنبال خروجی ۳۶ تا ۴۰ گرم در ۲۵ تا ۳۰ ثانیه هستن؛ یعنی نسبت حدود ۱:۲. ترازو زیر فنجون، Auto-Timer که استارت خورد، دونه‌به‌دونه ثانیه‌ها رو نگاه کن: اگر در ۲۰ ثانیه به ۴۰ گرم رسیدی، احتمالاً خیلی درشته؛ اگر در ۳۵ ثانیه هنوز ۳۰ گرم هم نشده، زیاد ریزه. با ترازو می‌تونی دقیق بفهمی تنظیم آسیاب و «نسبت خروجی» رو کجا نگه داری.

آئرُپرس و فرنچ‌پرس

اینا هم با ترازو جان می‌گیرن. مثلاً آئرُپرس: ۱۵ گرم قهوه با ۲۲۰ گرم آب، ۱ دقیقه خیس‌خوردن + ۳۰ ثانیه پرس؛ اگر نوشیدنی زیادی تُرَک (Thick) شد، نسبت رو ببَر بالا یا زمان رو کمی کوتاه کن. فرنچ‌پرس هم همین؛ وزن دقیق آب و زمان خیساندن، کیفیت رو ثابت می‌کنه.

نرخ جریان (Flow Rate) به زبان ساده

اینو ساده ببین: «وزن روی ترازو» تقسیم بر «زمان تایمر». اگر در پوراور خیلی سریع می‌ریزی، آب از بستر رد می‌شه و قهوه کم‌استخراج می‌مونه (ترش، نازک). اگر خیلی کند و سنگین بریزی، احتمالاً تلخی و گسی میاد. ترازو+تایمر بهترین راه تماشای این تعادله.

نگهداری، کالیبراسیون و خطاهای رایج

هیچ ترازی جادویی نیست؛ اگر مراقبت نشه یا کالیبره نباشه، دقیق نمی‌گه.

نگهداری روزمره

بعد از هر دم‌آوری، قطره‌ها و پاشش‌ها رو پاک کن. اگر ضدآبه، با خیال راحت با پارچه نم‌دار تمیزش کن؛ اگر نیست، حواست باشه آب به درزها نره. پَد سیلیکونی رو هر از گاهی جدا کن و زیرش رو هم خشک و تمیز نگه دار.

کالیبراسیون

بعضی ترازوها «وزنه کالیبراسیون» ۱۰۰ یا ۲۰۰ گرمی می‌خوان. ماهی یک‌بار یا هر وقت حس کردی اعداد مشکوکن، کالیبره کن. اگر وزنه نداری، از بسته‌بندی‌های استاندارد وزن‌دار کمک نگیر؛ دقت لازم نداره و ممکنه بهت عدد اشتباه بده. ارزشش رو داره که یه وزنه استاندارد بخری.

خطاهای مرسوم

• روی سطح ناپایدار می‌ذاری: میز لق لق می‌زنه یا نزدیک آسیاب روشنه و لرزش می‌ندازه. ترازو رو روی سطح صاف و سفت بذار.
• صفر کردن یادت می‌ره: قبل از ریختن آب، حتماً با ظرف روی ترازو «تِر» کن.
• بالای ظرفیت می‌ری: کتری پر یا سرور سنگین می‌تونه سنسور رو اذیت کنه.
• بخار داغ مستقیم: مخصوصاً برای اسپرسو، ترازو رو از بخار مستقیم دور نگه دار یا از پَد محافظ استفاده کن.
• بی‌توجهی به زمان: وزن بدون زمان نصف ماجراست؛ تایمر رو فعال نگه دار که بتونی تکرارپذیر باشی.

نکته‌های عمر طولانی

اگر ترازو باتری داخلی داره، هر چند وقت یک‌بار تا ۱۰۰٪ بزنش به شارژ. وقتی استفاده نمی‌کنی، خاموشش کن یا بذار Auto-Off کار خودش رو بکنه. پَد سیلیکونی و سطح رو تمیز نگه دار تا سنسور با وزن‌های ناخواسته گول نخوره.

چطور انتخاب کنیم: سناریو به سناریو

یک ترازو «بهترینِ دنیا» نداریم؛ بهترین برای تو همونیه که کارتو راه بندازه و دقیق باشه.

اگر بیشتر پوراور می‌زنی

دنبال سطح بزرگ‌تر، نمایشگر خوانا، دقت ۰٫۱ گرم و تایمر داخلی باش. اگر تازه شروع کردی، لازم نیست سراغ مدل‌های خیلی پیشرفته با نمودار دبی بری؛ ولی اگر ذوق تمرین علمی داری، اون قابلیت‌ها کارتو راحت‌تر می‌کنن.

اگر اسپرسو برات اولویته

ابعاد کوچیک، ضدآب بودن، سرعت پاسخ بالا و Auto-Timer مهم‌ترینن. دقت ۰٫۱ یا ۰٫۰۱ گرم و ارتفاع کم کمک می‌کنه زیر پرتافیلتر قشنگ جا بشینه. وزن نهایی خروجی و زمان رو همیشه کنار هم ببین.

اگر همه‌کاره می‌خوای

بعضی ترازوها هم برای پوراور خوبن هم برای اسپرسو، ولی باید حواست به ابعاد باشه. اگر فقط یکی می‌خری، مدلی انتخاب کن که هم سطحش برای پوراور کافی باشه، هم ارتفاع و عرضش اجازه بده توی اسپرسو هم استفاده‌ش کنی.

اگر سفر می‌ری یا کمپینگ دوست داری

ترازو سبک با باتری قلمی (برای تعویض سریع) یا شارژ USB-C با دوام خوب بگیر. بدنه محکم و کاور پارچه‌ای هم کلی به درد می‌خوره.

چند مثال عددی که کمک می‌کنه سریع راه بیفتی

• پوراور ملایم و شیرین‌تر: ۱۵ گرم قهوه، ۲۵۰ گرم آب، زمان ۲:۳۰–۲:۴۵. اگر ترشی مزاحم داری، آسیاب رو کمی ریزتر کن یا زمان رو ۱۰–۱۵ ثانیه بیشتر نگه دار.
• پوراور روشن و شفاف: ۱۸ گرم قهوه، ۲۸۸ گرم آب (نسبت ۱:۱۶)، زمان ۲:۱۵–۲:۳۰. اگر نازک شد، نسبت رو بیار ۱:۱۵.
• اسپرسو کلاسیک دابل: ۱۸ گرم ورودی، ۳۶–۴۰ گرم خروجی، ۲۵–۳۰ ثانیه. اگر تلخ و گس شد، یا نسبت رو ببَر ۱:۲٫۲ یا آسیاب رو یه ناتچ درشت‌تر کن.
• آئرُپرس تمیز: ۱۵ گرم، ۲۲۰ گرم آب، ۱:۳۰ تا پرس؛ اگر بادی کم بود، نسبت رو بیار ۱:۱۴ یا زمان رو کمی افزایش بده.

چند برند مشهورِ ترازو قهوه (بدون توضیح)

• Acaia
• Hario
• Timemore
• Brewista
• Felicita
• OXO
• Escali
• My Weigh
• Jennings
• Hiroia
• Fellow

چند نکته ریز ولی طلایی برای نتیجه یکنواخت

اول، هر بار قبل از دم‌آوری، تِر کردن رو یادت نره؛ ظرف و فیلتر وزن خودشونو دارن. دوم، اگر فیلتر کاغذی رو پیش‌خیساندی، آب اضافی توی سرور می‌مونه؛ اون رو خالی کن و دوباره صفر کن که عددت الکی بالا نباشه. سوم، به تاخیر نمایشگر توجه کن؛ بعضی ترازوها نیم ثانیه عقبن، که برای اسپرسو می‌تونه خروجی رو ۲–۳ گرم بالا پایین کنه. چهارم، برای تمرین، همون دستور رو ۳ روز پشت‌سرهم با ثابت نگه‌داشتن همه‌چیز تکرار کن و فقط یک پارامتر رو تغییر بده؛ مثلاً نسبت یا زمان. ترازو اینجا می‌شه دفترچه خاطرات عددی‌ات و دقیق بهت می‌گه چی جواب داده.

جمع‌بندی عملیِ «بدون جمع‌بندی»!

حرف حساب؟ ترازو قهوه ابزاریه که دم‌آوری رو از حدس و گمان می‌کِشه بیرون و می‌ذاره روی عدد و رقم. با همون سه‌گانه‌ی وزن قهوه، وزن آب و زمان می‌تونی طعم رو مهندسی کنی؛ چه برای یک پوراور شفاف و میوه‌ای، چه برای یک اسپرسوی قوی و منسجم. اگر تازه‌کاری، یه ترازو گرمیِ ساده و تایمردار کافیه که دنیا رو برات عوض کنه. اگر حرفه‌ای‌تر پیش می‌ری، سراغ سرعت پاسخ بالا، ضدآبی و امکانات پیشرفته برو. مهم اینه که از امروز، قهوه‌ات «قابل تکرار» بشه—و از اینجا به بعد، همه چیز با سلیقه تو تنظیم می‌شه. نوش جان!

جمع‌بندی ترازو قهوه

در یک جمله: «ترازو قهوه» پلی است بین حدس و نتیجه‌ی تکرارپذیر. وقتی وزن قهوه، وزن آب و زمان را با هم می‌بینی، تنظیم نسبت‌ها (برای پوراور یا اسپرسو) علمی و سریع می‌شود. اگر اسپرسو می‌زنی، مدل‌های کوچک، سریع و ضدآب با Auto-Timer انتخاب بهتری‌اند؛ برای دم‌آوری دستی، سطح بزرگ‌تر، تایمر یکپارچه و دقت ۰.۱ گرم کار را راه می‌اندازد.

جمع‌بندی کاربردی: برای شروع، یک ترازو گرمیِ تایمردار کافی‌ست تا طعم پایدار بسازی. اگر جلوتر رفتی، سراغ پاسخ‌دهی سریع، فیلتر لرزش و اتصال اپ برو؛ این‌ها تمرین فلو ریت و «Recipe»‌سازی را راحت می‌کنند. مهم این است که یادداشت‌برداری کنی، تنها یک پارامتر را هر بار تغییر بدهی و با تِر کردن مداوم، خطا را حذف کنی. با «ترازو قهوه»، راه رسیدن به شات‌های بالانس و پوراورهای شفاف کوتاه‌تر از همیشه است.

FAQ – سوالات متداول

اگه از خوندن این مقاله لذت بردی، مطمئن باش توی بقیه بخش‌های «کافی‌لوژی» کلی مطلب جذاب دیگه منتظرت هست:

• قهوه‌شناسی : شامل دسته‌بندی‌های شیمی و ترکیبات قهوه، دانه و گیاه قهوه، تاریخ و فرهنگ قهوه، تجارت و برندهای قهوه؛ که مسیری برای آشنایی با انواع دانه قهوه عربیکا و روبوستا، تاریخچه و خاستگاه قهوه در جهان به همراه معرفی بهترین قهوه‌های دنیا و کلی مطلب تخصصی دیگه که در مورد قهوه باید دونست.
• قهوه و سلامتی : شامل دسته‌بندی‌های تأثیر قهوه بر بدن، ملاحظات پزشکی، داروها و مکمل‌ها، سبک زندگی سالم؛ که به بررسی خواص قهوه برای بدن، نقش قهوه در لاغری، ارتباط قهوه و فشار خون، آشنایی با مضرات مصرف زیاد قهوه و تاثیر آن بر طول عمر و چندین مقاله عالی مربوط به سلامتی افرادی که نوشیدن قهوه، سبک زندگیشونه، پرداخته میشه.
• رست و طعم قهوه : شامل دسته‌بندی‌های انواع رست، آنالیز حسی، عوامل مؤثر، ابزارهای رست؛ مطالبی هستن برای درک بهتر رست لایت، مدیوم، دارک، بررسی تاثیر رست بر طعم قهوه، درک پروفایل رست قهوه، تفاوت قهوه اسیدی و تلخ، ویژگی‌های قهوه تازه‌برشته و کلی موضوع مختلف دیگه.
• وسایل تهیه قهوه : شامل دسته‌بندی‌های دستگاه‌ها و ابزار، ابزارهای مکمل، مقایسه و خرید، نگهداری و تعمیر؛ که در واقع راهنمایی هست برای خرید بهترین قهوه ساز خانگی، معرفی فرنچ پرس و کمکس و باقی قهوه سازها، انتخاب دستگاه اسپرسوساز خانگی، مقایسه قهوه‌سازهای برقی و دستی، معرفی لوازم جانبی درست کردن قهوه و خلاصه اینکه هیچ ابزاری اینجا از قلم نیوفتاده.
• دم‌آوری قهوه : شامل دسته‌بندی‌های روش‌های دم‌آوری، دستورهای خاص، پارامترهای اثرگذار، اشتباهات رایج؛ که در اون آموزش دم‌آوری قهوه با فرنچ پرس، موکاپ، اسپرسوساز و قهوه سازهای دیگه و همینطور درست کردن قهوه ترک، انتخاب بهترین روش تهیه قهوه، دستور تهیه قهوه سرد و حتی دستورهای خیلی خاص درست کردن قهوه وجود داره.
• مهارت باریستا : شامل دسته‌بندی‌های مهارت‌های پایه، اسپرسوساز و آسیاب، فوم‌گیری و هنر لاته، مدیریت کافه؛ که به مطالبی مثل آشنایی با اینکه باریستا کیه، نکات مهم و حرفه‌ای باریستا شدن، آموزش لاته آرت، تسلط بر تکنیک‌های اسپرسوگیری، تمرینات فوم‌گیری و خیلی نکات تخصصی دیگه پرداخته شده.