رفرکتومتر قهوه؛ وسایل درست کردن قهوه

قهوه وقتی با رفرکتومتر قهوه بررسی می‌شود، اعداد TDS و فرمول EY مثل چراغ راه عمل می‌کنند: سریع می‌فهمی دم‌آورت کم‌استخراج است یا بیش‌استخراج. پاسخ کوتاه به «چرا مهمه؟» این است: ثبات طعمی، تیونینگ دقیق و صرفه‌جویی در وقت و دانه. در کافی‌لوژی، ویکی‌پدیا قهوه ایران یاد می‌گیری چطور با کالیبراسیون آب مقطر، کنترل دما و فیلتر سرنگی، سنجشِ قابل‌تکرار بسازی. «TDS قهوه فیلتری چند باشد؟» و «بریکس با TDS چه فرقی دارد؟» دو پرسش پرجستجو هستند که در ادامه، خلاصه و عملی جواب می‌گیرند.

این راهنما به صاحبان کافه، باریستاها و علاقه‌مندان درست کردن قهوه کمک می‌کند تا بین گزینه‌ها و حتی قهوه ساز مناسب تصمیم بگیرند و هنگام خرید قهوه یا مقایسه قیمت قهوه با دید علمی‌تر عمل کنند. با یادداشت‌برداری کنار اعداد—مثل نسبت، درجه آسیاب، زمان و آب—کم‌کم «نقشه طعمی» اختصاصی‌ات شکل می‌گیرد. اگر دنبال ثبات روزانه‌ای هستی که مشتری‌ات عاشقش بماند یا در خانه هر بار همان فنجان دلخواه را تحویل بگیری، رفرکتومتر ابزار کوچکی است که نتیجه‌ای بزرگ می‌دهد.

بعد از خوندن این مقاله دیگه میدونیم…

• چطور TDS را درست بخوانیم و EY را سریع حساب کنیم.
• چرا فیلتر سرنگی برای اسپرسو، عدد را قابل‌اعتماد می‌کند.
• بهترین بازه‌های شروع برای قهوه فیلتری و اسپرسو چیست.
• کالیبراسیون، دما و تمیزی دستگاه چطور ثبات طعم می‌سازند.

رفرکتومتر قهوه (Coffee Refractometer) دقیقا چیه و چرا مهمه؟

رفرکتومتر یه دستگاه کوچیکه که با اندازه گرفتن «ضریب شکست نور» توی یه نمونه‌ی قهوه‌ی دم‌شده، بهت می‌گه چقدر ماده‌ی جامد حل‌شده داخل فنجونته. خروجیِ معروفش همون TDS هست؛ یعنی Total Dissolved Solids یا «کل جامدات حل‌شده»، که معمولا به درصد نشون داده می‌شه. مثلا وقتی می‌گیم TDS قهوه‌ی فیلتری ۱٫۳۵٪ه، یعنی از هر ۱۰۰ گرم مایع قهوه، حدود ۱٫۳۵ گرمش مواد حل‌شده‌ست (اسیدها، قندها، ترکیبات عطری و…).

خب این به چه دردی می‌خوره؟ چون با دونستن TDS می‌تونی درصد عصاره‌گیری (Extraction Yield یا EY) رو حساب کنی و بفهمی دم‌آورت زیادی «کم‌استخراج» (ترش و نازک) شده یا زیادی «بیش‌استخراج» (تلخ و خشک). برای همین توی کافه‌های جدی و مسابقات باریستا، رفرکتومتر مثل ترازو و دماسنج جزو ابزارهای روتینه.

یه نگاه تاریخی: از آزمایشگاه تا میز باریستا

رفرکتومترها اولش مال آزمایشگاه و صنایع غذا بودن؛ مثلا برای قندِ آبمیوه‌ها «بریکس (Brix)» رو می‌سنجیدن. از اواخر دههٔ ۲۰۰۰ و اوایل ۲۰۱۰، با کارهای آدم‌هایی مثل وینس فدله (Vince Fedele) و تیم‌های تحقیقاتیِ قهوه، نسخه‌های مخصوص قهوه وارد بازار شد. این‌ها به جای اینکه فقط بریکس خام نشون بدن، الگوریتم و کالیبراسیون‌شون رو بر اساس ماتریس پیچیدهٔ قهوه تنظیم کردن و خروجی مستقیم TDS قهوه رو دادن. از همون موقع، استانداردهای داوری مسابقات مثل World Brewers Cup هم رصدِ TDS و EY رو تشویق کردن و قضیه جدی شد. خلاصه، یه ابزار علمی از دنیای صنایع غذایی، مهاجرت کرد به کنار آسیاب و کتری ما.

چطور کار می‌کنه؟ از ضریب شکست تا TDS

داستان علمی‌ش سخت نیست: هر مایعی نور رو یه‌جور می‌شکونه. وقتی قهوه داخل آبه، این شکستن نور (ضریب شکست) با افزایش مواد حل‌شده بیشتر می‌شه. رفرکتومتر، این تغییر رو اندازه می‌گیره و با یه مدل/الگوریتم، تبدیلش می‌کنه به TDS قهوه. بعضی دستگاه‌ها «بریکس» هم می‌دن، ولی برای قهوه بهتره خروجیِ مخصوص قهوه (Coffee TDS) رو بخونی؛ چون قهوه فقط قند نیست و کلی ترکیب غیرقندی هم توشه.

TDS، EY و یه فرمول سادهٔ دم‌آوری

برای اینکه بدونی دم‌آورت چقدر «موادِ مفید» از قهوه‌ی خشک کشیده بیرون، از این فرمول استفاده می‌شه:

EY% = (TDS% × وزن نوشیدنی نهایی) / وزن پودر قهوه

برای مثال: ۲۰ گرم قهوه، ۳۰۰ گرم نوشیدنی نهایی، TDS برابر ۱٫۳۵٪ →
EY% = ۱٫۳۵ × ۳۰۰ / ۲۰ = حدود ۲۰٫۳٪

این عدد تقریبا وسطِ بازه‌ی راهنمای کلاسیک SCA (حدود ۱۸ تا ۲۲٪) می‌افته. البته این بازه قانون آهنین نیست؛ سلیقه، برشتگی، آب و روش دم‌آوری می‌تونن بازی رو عوض کنن. ولی این اعداد کمک می‌کنن سریع‌تر بفهمی چرا یه فنجون «اَخ» شده و فنجون بعدی رو چطور بهترش کنی.

دما، فیلترکردن و دقت

رفرکتومترها روی دما خیلی حسّاسن. مدل‌های خوب «ATC» یا جبران دمایی خودکار دارن، اما بازم باید بگذاری نمونه از جوش بیاد پایین (معمولا حدود ۲۰–۲۵ درجه) تا قرائت پایدار شه. ضمن اینکه قهوهٔ حاوی چربی‌ها و ذرات ریز، نور رو کج‌ومعوج می‌کنه؛ برای همین فیلتر سرنگی ۰٫۴۵ یا ۰٫۲ میکرون یا حداقل یک فیلتر کاغذی تازه استفاده می‌شه تا نمونه شفاف بشه. شفافیت = دقت بیشتر.

انواع رفرکتومتر: دستی، دیجیتال، جیبی، رومیزی

رفرکتومترها از نظر ساختار و کاربرد به چند دستهٔ کلی تقسیم می‌شن. این‌ها شایع‌ترین‌ها هستن:

رفرکتومتر دستی (اپتیکال)

اون‌هایی که چشمی دارن و با نگاه کردن به یک «خط مرزی» روی مقیاس داخلی، عدد رو می‌خونی. ارزان‌ترن، دوام خوبی دارن، برای بریکسِ عمومی خوبن؛ ولی برای TDS دقیق قهوه معمولا کافی نیستن، چون کالیبراسیون‌شون برای قهوه طراحی نشده و خواندن‌شون هم انسانی و خطاپذیره. اگر هم فقط بریکس خام بدن، تبدیل به TDS قهوه دقیق نیست.

رفرکتومتر دیجیتال جیبی

پُرتابلن، یه چاهک کوچیک دارن، چند قطره نمونه می‌ریزی، در چند ثانیه عددِ TDS قهوه رو با دقت دو رقم اعشار می‌دن. این‌ها قهرمان‌های دنیای باریستا هستن: سریع، تمیز، و با ATC. اکثر مدل‌های محبوب این‌جان.

رفرکتومتر رومیزی/لابراتواری

بزرگ‌تر و خیلی دقیق‌ترن، کنترل دمای دقیق‌تر دارن، ولی گرونن و برای کافه روزمره زیادی لوکس محسوب می‌شن. بیشتر به درد کارگاه‌های تست قهوه، روسترها و آزمایشگاه‌های تحقیقاتی می‌خورن.

اپ‌ها و دانگل‌ها

چند سال اخیر، بعضی برندها اپلیکیشن‌های موبایل یا اکوسیستم نرم‌افزاری جفت‌وبَغلی ساختن که قرائت‌ها رو ذخیره، نمودار می‌کنن و حتی فرمول EY رو خودشون می‌زنن. این بخش جذابه چون می‌تونی پروفایل هر قهوه، نسبت آب‌به‌قهوه، آسیاب و… رو کنار اعدادت ببینی و به مرور «دستور طلایی» خودت رو بسازی.

کاربردهای واقعی: از آشپزخونه تا مسابقه

حالا بیایم ببینیم تو عمل با رفرکتومتر چه کارهایی می‌شه کرد و چه نکاتی رو باید رعایت کرد.

تثبیت طعم و کیفیت روزانه

فرض کن یه کافه‌ای و می‌خوای امروز مثل دیروز، و فردا مثل امروز سرویس بدی. با رفرکتومتر می‌فهمی آیا تغییر آب شهر، عمر فیلتر دستگاه، یا هوا و آسیاب، طعم رو جابه‌جا کرده یا نه. مثلا اگر همیشه برای اسپرسو TDS خروجیِ شاتِ ترکیب‌شده‌ت (با آبی که از بخارشیر میاد قاطی نشده!) حدود ۸–۱۰٪ بوده و یهو شده ۶٪، یعنی شاتت آبکی‌تر شده؛ باید سراغ گرایندر و زمان شات و دوز بری.

تنظیم آسیاب و رِسپی

وقتی داری یه قهوه‌ی جدید رو تیون می‌کنی، اعدادی مثل TDS و EY بهت جهت می‌دن. مثلا برای قهوهٔ فیلتری، اگر TDS خیلی پایینه و مزه آبداره، یه درجه ریزتر کن یا زمان تماس آب و قهوه رو زیاد کن. برعکس، اگر TDS بالاست ولی مزه تلخه و خشکه، شاید زیادی ریزت کرده‌ای و باید کمی درشت‌تر شی یا دوز رو کم کنی.

قهوهٔ فیلتری vs اسپرسو

برای فیلتری، TDS معمولا بین ۱ تا ۱٫۶٪ می‌چرخه (نه قانون، ولی حدود). برای اسپرسو چون غلیظه، TDS می‌تونه ۸ تا ۱۲٪ یا حتی بالاتر باشه. مقایسهٔ این دو بدون توجه به روش و نسبت‌ها اشتباهه. همیشه با نوشیدنی نهایی خودت مقایسه کن، نه با جدول‌های اینترنت.

نقش آب و فیلترکردن نمونه

آبِ دم‌آوری اگر خیلی «سخت» یا خیلی «نرم» باشه، استخراج رو می‌لرزونه. این بیرون از حیطهٔ رفرکتومتره، ولی روی عدد اثر می‌ذاره. از طرفی، نمونهٔ اسپرسو به خاطر کِرِما، روغن و ریزذرات تقریباً همیشه باید فیلتر شه تا عدد قابل اتکا بدی. برای فیلتری هم اگر روش غلیظه یا از قهوه‌های خیلی تازه استفاده می‌کنی، فیلترکردن بهت اطمینان خاطر می‌ده.

خطاهای رایج و چطور دورشان بزنیم

• دما هنوز بالاست: بذار نمونه به دمای اتاق نزدیک شه. عجله کنی، عدد می‌رقصه.
• سطح کثیف یا خیس: قبل از هر قرائت، منشور/چاهک رو تمیز و خشک کن. یه قطره آب مقطر برای شست‌وشو، بعد دستمال بدون پرز.
• کالیبراسیون نکردی: هر روز/هر شیفت با آب مقطر صفر کن. بعضی‌ها از محلول‌های مرجع هم استفاده می‌کنن تا مطمئن شن دستگاه در بازهٔ خودش درسته.
• نمونه فیلتر نشده: مخصوصا اسپرسو رو از فیلتر سرنگی رد کن تا چربی‌ها و ذرات ریز بازی درنیارن.
• وحی منزل گرفتن از عدد: عدد راهنماست، نه قاضی نهایی. زبانِ خودت (چشیدن) رو فراموش نکن.

یک روال استانداردِ قرائت که جواب می‌ده

۱) ابزار رو با آب مقطر «صفر» کن.
۲) ۵–۱۰ میلی‌لیتر از نوشیدنی رو بردار، اگر اسپرسوه از فیلتر ۰٫۴۵ میکرون ردش کن.
۳) بذار نزدیک دمای اتاق بشه.
۴) ۲–۳ قطره روی منشور بریز، درپوش رو ببند، چند ثانیه صبر کن.
۵) عدد رو بخون و یادداشت کن؛ اگر اپ داری، همون‌جا ذخیره کن.
۶) منشور رو تمیز و خشک کن.

برندها و مدل‌های معروف: چی بخریم که اذیت نشیم؟

بازار رفرکتومتر قهوه خیلی شلوغ نیست، اما چند اسم حسابی معروفه و سال‌هاست دست باریستاها می‌چرخه. چندتاش رو معرفی می‌کنم (به ترتیب حروف الفبا، نه برتری):

Atago

Atago PAL-COFFEE (TDS) از محبوب‌های قدیمیه؛ سبک، جیبی، با ATC و دقت خوب. بعضی نسخه‌ها خروجی بریکس هم می‌دن ولی مدل‌های «Coffee TDS» برای قهوه تنظیم شدن. مزیت بزرگش دوام و کیفیت ساخت ژاپنیه؛ ضعفش اینه که رابط کاربری خیلی فَـنسی نیست و بعضی مدل‌ها برای مدیریت دیتا به اپ پیشرفته وصل نمی‌شن.

DiFluid

نسل جدیدتره و با R2 / R2 Plus سروصدا کرد. نقطه قوتش اپلیکیشن موبایل با نمودار، لاگ‌کردن داده‌ها، پروفایل‌سازی و اشتراک‌گذاریه. از نظر دقت هم با بزرگان قابل رقابته، به‌خصوص وقتی نمونه درست فیلتر بشه. قیمتش معمولا از مدل‌های قدیمی‌تر رقابتی‌تره و برای باریستاهای خانگی جذابه.

MISCO

MISCO Palm Abbe سری‌ای داره که مدل‌های مخصوص قهوه ارائه می‌ده. کیفیت صنعتی، بدنهٔ محکم و دقت عالی. بیشتر مورد علاقهٔ روسترها و آزمایشگاه‌های قهوه‌ان چون سری‌های متعدد و کالیبراسیون‌های متنوع دارن. رابط کاربریشون شاید مدرنِ مدرن نباشه، ولی نتایج قابل اتکاست.

VST

اسم VST با پروژهٔ ExtractMojo و توسعهٔ مقیاس‌گذاریِ قهوه گره خورده. VST Coffee Refractometer از اولین دستگاه‌هایی بود که «TDS قهوه» رو دقیق و سازگار ارائه داد و راه رو برای دههٔ گذشته باز کرد. اگرچه در بعضی بازارها تهیه‌اش سخت‌تر شده، هنوز هم خیلی‌ها به دقتش ارادت دارن و دستگاه‌های جدیدتر با معیارهای VST مقایسه می‌شن.

مدل‌های عمومیِ بریکس

خیلی از برندها (مثل Hanna یا Atago‌های عمومی) مدل‌های بریکس غذایی دارن. حواست باشه بریکس عمومی = TDS قهوه نیست. می‌شه با جداول تبدیل حدودی زد، اما برای کار حرفه‌ای خطا میاره. اگر هدفت قهوه‌ست، دنبال کالیبراسیون قهوه باش.

چی انتخاب کنیم؟

اگر کافهٔ شلوغی، دنبال دستگاه جیبیِ سریع با ATC و امکان تمیزکاری راحت باش. اگر خونه قهوه می‌سازی و می‌خوای داده جمع کنی، مدلی که اپ موبایل خوب و خروجیِ CSV بده، به مرور برات گنج می‌شه. اگر روستر یا کارگاه آموزش داری، دقت و ثبات بلندمدت و خدمات پس از فروش مهم‌تره؛ گاهی یه مدل صنعتی ارزشش رو داره.

نکات حرفه‌ای ولی کاملا کاربردی: از کالیبراسیون تا استفادهٔ روزمره

این بخش رو مثل «ترفندهای سرآشپز» بخون؛ کار راه‌اندازه و جلوی کلی دردسر رو می‌گیره.

کالیبراسیون روزانه با آب مقطر

قبل از شروع شیفت، با آب مقطر/دیونیزه دستگاه رو صفر کن. اگر دستگاهت اجازه می‌ده، هر چند وقت یک‌بار با استاندارد مرجع (محلول با ضریب شکست مشخص) هم صحتش رو چک کن. اینطوری مطمئنی تغییرات عددی به خاطر دستگاه نیست.

کنترل دمای نمونه و دستگاه

اگر اتاقت گرمه یا سرد، چند دقیقه به رفرکتومتر فرصت بده تا هم‌دما بشه. نمونه رو هم همین‌طور. پریدن بین شات داغ و شات سرد پشت هم، نتایج رو آشفته می‌کنه.

نمونه‌گیری درست

برای فیلتری، وسط جریان رو بردار، نه اولین یا آخرین قطرات. برای اسپرسو، بعد از همزدن (stir) از شات نهایی (نه از جریان اول) نمونه بگیر. هرچی نماینده‌تر، نتیجه قابل تکرارتر.

ثبت داده و ساختن مرجع شخصی

اعداد بدون کانتکست نصفه‌نیمه‌ان. کنار TDS، آسیاب (عدد دقیق)، نسبت آب‌به‌قهوه، زمان، دما، آب و برداشت حسی‌ت (عطر/طعم/بدنه) رو هم بنویس. بعد از چند روز، خودت یه «نقشهٔ گنج» داری: برای هر قهوه می‌دونی کجا خوشمزه می‌شه.

تفاوت بریکس و TDS قهوه

اگر دستگاه دو تا خروجی داره، برای قهوه همیشه TDS Coffee رو معیار بگیر. بریکس در اصل برای محلول‌های قندی تعریف شده؛ قهوه ترکیبات غیرقندی زیادی داره، پس تبدیلش مستقیم نیست و ممکنه گمراهت کنه.

محدودیت‌ها را بشناس

رفرکتومتر قرار نیست جای زبانت قضاوت کنه. دو فنجون با TDS برابر می‌تونن مزهٔ متفاوتی داشته باشن چون ترکیب شیمیاییِ حل‌شده فرق می‌کنه. رفرکتومتر نقشه می‌ده، ولی «خود سفر» همون چشیدنته.

سوال‌های پیشرفته که شاید بعدا دنبالش بری (اما همین الان هم به کارت میاد)

بذار چند تا موضوع نیمه‌پیشرفته رو خیلی کوتاه بگم که اگر دهنت مزه کرد، بعدا عمیق‌تر بری سراغشون:

پراکندگی ذرات و اثرش روی نور

اسپرسو به خاطر روغن و ذرات معلق، نور رو پخش می‌کنه (scatter) و قرائت رو بالا/پایین می‌اندازه. فیلتر سرنگی ۰٫۴۵ یا ۰٫۲ میکرون دقیقا برای همین ساخته شده. بعضی باریستاها حتی نمونه‌ی عبوری از دو لایه فیلتر می‌گیرن تا خیال‌شون تخت شه.

آبِ متفاوت، استخراج متفاوت

آب با قلیائیت و سختی متعادل، استخراج رو «متعادل» می‌کنه. اگر آبت خیلی نرم باشه، TDS پایین می‌مونه و مزه ترش می‌زنه؛ خیلی سخت هم که باشه، طعم سنگین و تلخ می‌شه. عدد رفرکتومتر نتیجه‌ی همینِ بازی آب هم هست.

زمان نگهداری نمونه

قهوه‌ی داغی که روی منشور می‌ریزی، وقتی سرد می‌شه ممکنه کمی رسوب بده یا گاز ازش فرار کنه. بهتره نمونه‌ی تازه بگیری و سریع بخونی، نه اینکه نیم‌ساعت بعد برگردی سراغش. تداوم در روال، کلیدِ تکرارپذیریه.

---

اگه بخوام حرف آخرِ کاملا عمل‌گرا رو بزنم: رفرکتومتر یه «حسگر صادق» برای دم‌آوریته. با چند عادت کوچیک—کالیبراسیون، کنترل دما، فیلترکردن نمونه و ثبت داده‌ها—هم توی خونه می‌تونی قهوه‌هات رو منظم بهتر کنی، هم تو کافه تجربه‌ی مشتری رو ثابت نگه داری. برند هرچی باشه، وقتی روال کاریت مرتب باشه، عددها معنی پیدا می‌کنن و به جای اینکه گیج‌کنن، راه نشونت می‌دن. نوش جان!

جمع‌بندی رفرکتومتر قهوه

جمع‌بندیِ کاربردی: رفرکتومتر قهوه ابزاری علمی برای ساده‌سازی تصمیم‌های دم‌آوری است. با چند قطره نمونه و قرائت TDS، می‌توانی در لحظه بفهمی باید درجه آسیاب را ریزتر کنی، زمان تماس را تغییر دهی یا نسبت آب‌به‌قهوه را اصلاح کنی. وقتی این عددها را کنار چشیدن می‌گذاری، فرمول EY راهنمای تو برای رهایی از حدس‌وگمان می‌شود؛ مخصوصاً در سرو روزانه که ثبات مهم‌ترین دارایی توست.

برای نتیجه دقیق، روال ثابت بساز: کالیبراسیون با آب مقطر، رساندن نمونه به دمای اتاق، تمیزکردن منشور، و فیلتر کردن اسپرسو با ۰٫۴۵ میکرون. اگر در کافه کار می‌کنی، این عادات هدررفت را کم و رضایت مشتری را زیاد می‌کند؛ اگر در خانه قهوه می‌سازی، به‌سرعت «نقطه شیرین» هر دانه را پیدا می‌کنی. در نهایت، اعداد راهنمایند نه قاضی نهایی؛ زبان تو و تجربه‌ت است که نسخه آخر را می‌نویسد.

FAQ – سوالات متداول

اگه از خوندن این مقاله لذت بردی، مطمئن باش توی بقیه بخش‌های «کافی‌لوژی» کلی مطلب جذاب دیگه منتظرت هست:

• قهوه‌شناسی : شامل دسته‌بندی‌های شیمی و ترکیبات قهوه، دانه و گیاه قهوه، تاریخ و فرهنگ قهوه، تجارت و برندهای قهوه؛ که مسیری برای آشنایی با انواع دانه قهوه عربیکا و روبوستا، تاریخچه و خاستگاه قهوه در جهان به همراه معرفی بهترین قهوه‌های دنیا و کلی مطلب تخصصی دیگه که در مورد قهوه باید دونست.
• قهوه و سلامتی : شامل دسته‌بندی‌های تأثیر قهوه بر بدن، ملاحظات پزشکی، داروها و مکمل‌ها، سبک زندگی سالم؛ که به بررسی خواص قهوه برای بدن، نقش قهوه در لاغری، ارتباط قهوه و فشار خون، آشنایی با مضرات مصرف زیاد قهوه و تاثیر آن بر طول عمر و چندین مقاله عالی مربوط به سلامتی افرادی که نوشیدن قهوه، سبک زندگیشونه، پرداخته میشه.
• رست و طعم قهوه : شامل دسته‌بندی‌های انواع رست، آنالیز حسی، عوامل مؤثر، ابزارهای رست؛ مطالبی هستن برای درک بهتر رست لایت، مدیوم، دارک، بررسی تاثیر رست بر طعم قهوه، درک پروفایل رست قهوه، تفاوت قهوه اسیدی و تلخ، ویژگی‌های قهوه تازه‌برشته و کلی موضوع مختلف دیگه.
• وسایل تهیه قهوه : شامل دسته‌بندی‌های دستگاه‌ها و ابزار، ابزارهای مکمل، مقایسه و خرید، نگهداری و تعمیر؛ که در واقع راهنمایی هست برای خرید بهترین قهوه ساز خانگی، معرفی فرنچ پرس و کمکس و باقی قهوه سازها، انتخاب دستگاه اسپرسوساز خانگی، مقایسه قهوه‌سازهای برقی و دستی، معرفی لوازم جانبی درست کردن قهوه و خلاصه اینکه هیچ ابزاری اینجا از قلم نیوفتاده.
• دم‌آوری قهوه : شامل دسته‌بندی‌های روش‌های دم‌آوری، دستورهای خاص، پارامترهای اثرگذار، اشتباهات رایج؛ که در اون آموزش دم‌آوری قهوه با فرنچ پرس، موکاپ، اسپرسوساز و قهوه سازهای دیگه و همینطور درست کردن قهوه ترک، انتخاب بهترین روش تهیه قهوه، دستور تهیه قهوه سرد و حتی دستورهای خیلی خاص درست کردن قهوه وجود داره.
• مهارت باریستا : شامل دسته‌بندی‌های مهارت‌های پایه، اسپرسوساز و آسیاب، فوم‌گیری و هنر لاته، مدیریت کافه؛ که به مطالبی مثل آشنایی با اینکه باریستا کیه، نکات مهم و حرفه‌ای باریستا شدن، آموزش لاته آرت، تسلط بر تکنیک‌های اسپرسوگیری، تمرینات فوم‌گیری و خیلی نکات تخصصی دیگه پرداخته شده.