قهوه دوستها دنبال برندهای مطمئناند و اینجاست که قهوه ماکسول هاوس (Maxwell House) با قصهی هتل نشویل و شعار «Good to the last drop» قد میکشه. این برند قدیمی، از قهوههای مدیومِ روزمره تا Dark/French Roast، و از فوریهای کلاسیک تا پادهای K-Cup رو پوشش میده تا هر سلیقهای جواب بگیره. توی کافیلوژی، ویکیپدیا قهوه ایران خلاصه جواب کوتاه اینه: ماکسول هاوس انتخابی «قابل پیشبینی و بیدردسر» برای دمهای خانگیه. پرسشهای پرجستجو مثل «کدوم رست برای پوراور بهتره؟» یا «K-Cup بگیرم یا قهوهی فله؟» رو هم اینجا شفاف میکنیم تا تصمیم خرید سریعتر و دقیقتر باشه؛ از خرید قهوه هوشمندانه تا مدیریت قیمت قهوه.
اگه فنجون نرم و صبحانهای میخوای، Original/Breakfast Blend بگیر؛ دهانپُرکنتر میخوای؟ Dark یا French Roast عالیه و با شیر قفل میشه. برای عصرها Decaf یا Half-Caff نجیبانه عمل میکنن. نکات درست کردن قهوه با قهوه ساز فیلتری، پوراور و حتی فرنچپرس رو جمع کردهایم تا بدون تجهیزات حرفهای هم نتیجه بگیری. اگر مسیرت به کافه میخوره یا دستی در لاته داری، توصیههای ریزهکاری هم داریم که حتی یک باریستا هم میپسنده.
بعد از خوندن این مقاله دیگه میدونیم…
- چگونه رست مناسب ذائقهمان را سریع انتخاب کنیم.
- دمآوری خوشطعم با نسبتهای استاندارد و عیبیابی ساده چطور است.
- K-Cup، فوری یا فلهای؟ کِی سراغ کدام برویم.
- چطور با توجه به قیمت قهوه خرید اقتصادیتری داشته باشیم.
ماکسول هاوس از کجا شروع شد و چه فراز و فرودهایی داشت؟
اگه اهل قصههای قدیمی قهوه باشی، اسم «ماکسول هاوس» همیشه پای ثابت داستانهاست. قصهاش از اواخر قرن نوزدهم توی نشویلِ تنسی شروع میشه؛ همونجا که «جول چیک» (Joel O. Cheek) با شرکت «چیک–نیل» یه بلِند مخصوص درست کرد و برد گذاشت روی میز صبحانهی هتل معروف Maxwell House Hotel. مهمونها خوششون اومد، هتل گفت همینو سرو کن، و کمکم اسم هتل چسبید به خود قهوه؛ شد «Maxwell House». از همونجا برند روی غلطک افتاد و از مرزهای ایالتی زد بیرون.
اوایل دههی ۱۹۰۰ شرکت «Cheek–Neal Coffee Co.» رسماً شرکت مادر ماکسول هاوس بود و از حدود ۱۹۱۰ به بعد شعارش معروف شد: «Good to the last drop»؛ یعنی «خوب تا آخرین قطره». یه روایت هم هست که سال ۱۹۰۷ «تئودور روزولت» وقت صبحانه تو همون هتل این جمله رو گفته. تاریخنگارها میگن ماجرا دقیقاً همین شکلی که در تبلیغات روایت میشه نیست، ولی هرچی باشه، شعار موندگار شد و تا امروز رو بستهها دیده میشه و توی تبلیغات قدیمی رادیو و تلویزیون هم خیلی تکرار شد.
اواخر دههی ۱۹۲۰ «Postum Cereal Co.» (که بعداً شد General Foods) شرکت چیک–نیل رو خرید و ماکسول هاوس رفت زیر پر و بال یه غول خوراکی. دهههای بعدی، مخصوصاً بعد از جنگ جهانی دوم، نسخههای فوری و کمپینهای تبلیغاتی رادیویی–تلویزیونی باعث شدن برند حسابی همهگیر بشه. اواخر قرن بیستم، وقتی «جنرال فودز» با «کرافت» یکی شد، ماکسول هاوس هم اومد زیر سایهی Kraft و بعدتر تو ساختار Kraft Heinz جا گرفت. خلاصه از هتل شروع کرد، از تبلیغات کلاسیک گذشت، و امروز روی قفسههای سوپرمارکتهای آمریکای شمالی و جاهای دیگه بهعنوان یک برند «خانگی و آشنا» میبینیش.
چند تکه خاطرهی واقعی که رنگوبو میده
ماکسول هاوس فقط قهوه نبود؛ یه جور «حضور فرهنگی» هم داشت. مثلاً از دههی ۱۹۳۰ یک کتابچهی هگادا برای عید پسح یهودیها چاپ و رایگان پخش میکرد که تبدیل شد به یکی از طولانیترین کمپینهای بازاریابی فرهنگی در تاریخ مصرفی آمریکا. یا اسپانسر برنامههای رادیویی و تلویزیونی پرمخاطب بود که اسم برند رو میکوبید وسط ذهن مخاطب. برای همین خیلیها وقتی قوطی آبیرنگ رو میبینن، ناخودآگاه بوی صبحهای قدیمی و تبلیغهای نوستالژیک به دماغشون میزنه.
امضای طعمی ماکسول هاوس: «قهوهی روزمره و بیدردسر» با چند پله شدت
ماکسول هاوس از اولش دنبال پیچیدگیهای مسابقهای نبود. سبک کاریش «روزمره و همهپسند» بود: فنجونی که نه تُرش گزنده داشته باشه، نه تلخی دودیِ شدید؛ راحت بخوری و کارت راه بیفته. همین نگاه، امروزم توی سبدش دیده میشه: از روشنترهای صبحانهای تا مدیومهای کلاسیک و تیرهترهای پررنگتر. نوسانها کنترلشدهان تا کاربر عادی گیج نشه، ولی دستت برای انتخاب باز باشه.
برای ساختن این تعادل، برند سالهاست با دانههای مختلف عربیکا و در بعضی ترکیبها با بخش کوچیکی روبوستا بازی کرده تا هم «بدنۀ فنجون» رو نگه داره، هم قیمت نهایی منطقی بمونه. نکتهی اصلی اینجاست: ماکسول هاوس میخواد هر بار که قهوهساز رو روشن میکنی، تقریباً همون مزهی آشنا رو بگیری—حتی اگه دستگاهت خیلی حرفهای نباشه.
معرفی کامل محصولات خانگی ماکسول هاوس: از قوطیهای کلاسیک تا پادهای K-Cup
بیایم سر اصل مطلب. اینجا همون بخشیه که قبل از خرید، بهترین راهنماست.
Original Roast (اوریجینال رست)
ستارهی قدیمی و امضای برند. مدیومرستِ راحتنوش با اسیدیتی کنترلشده و تهنتهای نانبوداده/کاراملی ملایم. اگر اولینبار میخوای ماکسول هاوس رو تست کنی، از همین شروع کن. برای قهوهساز فیلتری اتومات و پوراور خیلی باثبات و قابل پیشبینیه.
House Blend / Master Blend / Breakfast Blend
این چندتا، نسخههای «سبکتر و صبحانهای» تا «مدیوم نرم» رو پوشش میدن. Breakfast Blend روشنتره و حس سرحالتری میده؛ Master Blend و House Blend معمولاً نسبت به Original کمی سبکتر یا نرمتر برداشت میشن. اگر از تلخی زود اذیت میشی یا اولین فنجون روز رو میخوای خیلی نرم شروع کنی، اینها انتخابهای امنیان.
Dark Roast / French Roast
برای طرفدارهای فنجونِ پررنگتر. Dark Roast دهانپُرکنتره و نتهای شکلات تلخ/کاراملی سوخته بیشتر حس میشه. French Roast یک پله تیرهتره و ممکنه لبهی دودی–برشته داشته باشه. اگه شیر یا کرمر اضافه میکنی، این رستها با لبنیات خیلی خوب قفل میشن.
100% Colombian
کلاسیکِ دوستداشتنی برای کسایی که پروفایل کلمبیایی رو دوست دارن: آجیلی–کاراملی، با پسمزهی کمی کشیدهتر نسبت به اوریجینال. برای پوراور یا حتی فرنچپرسِ سبک، گزینهی جذابیه.
Decaf / Half Caff / Lite
برای شبخورها یا حساسها به کافئین، Decaf نزدیکترین تجربه به طعم کلاسیک رو میده ولی بیخوابات نمیکنه. Half Caff نصفنصفهست (نیمکافئین)؛ مناسب وقتی که میخوای عصرها فنجونت رو داشته باشی ولی شب، مغزت رو خاموش کنی. بعضی بازارها نسخههای «Lite» هم میبینی که تمرکزشون روی شدت کمتر و نوشیدن راحتتره.
Maxwell House International (طعمدارهای فوری)
قوطیهای معروف طعمدار مثل French Vanilla, Suisse Mocha, Hazelnut, Café Vienna برای کساییه که یک نوشیدنی دسرگونه و سریع میخوان. اینها معمولاً قهوههای فوریِ طعمدار با خامه/شیر خشک هستن؛ یعنی بریزی، هم بزنی، تمام. توقع پیچیدگی قهوهی دستی نداشته باش، ولی بهعنوان یه دلخوشکنک شیرین–خامهای، دقیقاً همونه.
Instant Coffee (فوریِ بدون طعمدار)
نسخههای فوری کلاسیک هم هست: بلورهای قهوه که با آب جوش آماده میشن. برای خوابگاه، سفر، کوه و اداره، نجاتبخشه. تمیز، سریع و قابل پیشبینی.
K-Cup Pods (برای Keurig)
تقریباً همهی رستهای محبوب ماکسول هاوس رو به شکل K-Cup پیدا میکنی: از Original و Breakfast تا Colombian، French Roast، Decaf و… اگر دستگاه Keurig داری، انتخاب کپسولی برند، یک راه مطمئن برای فنجون روزمرهست.
Filter Packs و بستههای اداری
برای ادارهها و مهمانسراها، «فیلترپک»های از پیش اندازهگیریشده هست که مستقیم میذاری تو قهوهساز صنعتی/خانگی بزرگ و دکمه رو میزنی؛ بدون نیاز به اندازهگیری و کثیفکاری. نتیجه همواره یکدست درمیاد.
راهنمای انتخاب بر اساس ذائقه و سبک زندگی: خودمونی و کاربردی
حالا که سبد محصولات دستت اومد، بریم سراغ «چی به تو میخوره».
اگر تازهکاری و میخوای امن شروع کنی
Original Roast یا House/Master Blend بهترین نقطهی شروعه. مدیومهای نرم، خطای کم دارن و هم با شیر خوش میشن، هم بدون شیر.
اگر فنجون قویتر و دهانپُرکنتر میخوای
Dark Roast یا French Roast رو بگیر. برای اینکه تلخی اذیت نکنه، یا آسیاب رو کمی درشتتر انتخاب کن (اگه دانه میخری)، یا نسبت آب رو کمی بیشتر کن. ترکیبش با شیر یا کرمر واقعاً میچسبه.
اگر عصرها/شبها قهوه میخوای
Decaf یا Half Caff سروقتته. طعم نزدیک به کلاسیک، ولی با کافئین کنترلشده.
اگر زندگی شلوغی داری و تمیزی و سرعت مهمه
K-Cup یا Instant انتخاب منطقیه. برای Keurig، اندازهی فنجون رو ۶–۸ اونس بزن تا رقیق نشه؛ برای فوری، حواست باشه آب خیلی جوش و غلغلان نباشه که بوی بخارِ شدید قهوه رو فراری نده.
دمآوری خانگی با ماکسول هاوس: از قهوهساز فیلتری تا پوراور و فرنچپرس
بیایم با چند سناریوی واقعی جلو بریم تا فنجونت از همون روز اول خوب دربیاد.
قهوهساز فیلتری (اتومات یا دستی)
برای شروع، نسبت ۱ به ۱۵ تا ۱ به ۱۶ رو هدف بگیر: یک گرم قهوه به ۱۵–۱۶ گرم آب. ترجمهی سادهاش؟ برای یک ماگ ۲۵۰ میلیلیتری، حدود ۱۵–۱۶ گرم قهوه لازمه. ترازو نداری؟ هر قاشق غذاخوری سرصاف حدود ۷–۸ گرمه؛ پس دو قاشق، یک ماگ استاندارد رو پوشش میده. آب رو ببر نزدیک جوش (حدود ۹۳–۹۶ درجه). اگه دماسنج نداری، آب تازهجوش رو ۳۰–۴۵ ثانیه بذار کنار، بعد بریز. یک «بلوم» کوتاه ۲۰–۳۰ ثانیهای (اول کمی آب روی پودر بریز تا گازش خارج شه) نتیجه رو یکنواختتر میکنه.
عیبیابی سریع فیلتری:
اگه تلخی زد بالا، آسیاب درشتتر یا زمان تماس کمتر کن، یا کمی آب بیشتر. اگه ترشی/آبکی بود، آسیاب ریزتر یا قهوه بیشتر، یا آرامتر آب بریز.
پوراور (V60، کالیتا و رفقا)
با 100% Colombian یا Original Roast پوراور تمیز و واضح میگیری. آسیاب «متوسط رو به ریز»، آبریزی چند پالس آروم و دایرهای. اگه حس کردی فنجون «بیحال»ه، کمی ریزتر آسیاب کن یا نسبت رو به ۱:۱۵ نزدیکتر کن. اگه «تلخی» جا افتاد، درشتتر کن یا پالسها رو سریعتر کن.
فرنچپرس (برای بادی بیشتر)
برای Dark/French Roast عالیه. آسیاب «درشت»، نسبت ۱:۱۵، زمان ۴ دقیقه. پیستون رو آروم پایین بده. اگه تلخی اذیت کرد، زمان رو برسون به ۳:۳۰ یا آسیاب رو درشتتر کن. یک ترفند خوشمزه: لیوان سرو رو قبلش با آب داغ «پیشگرم» کن تا دما ناگهانی نیافته.
K-Cup روی Keurig
برای فنجون خوشطعمتر، سایز ۶–۸ اونس بهترین تعادل رو میده. اگه دستگاهت حالت Strong داره، مخصوصاً برای فنجونهای ۸–۱۰ اونس روشنش کن. قبل از اولین فنجون روز، یک بار «آب خالی» بزن تا محفظهی دمآوری گرم بشه؛ طعم واقعاً بهتر میشه.
فوری (Instant) و International
برای فوری کلاسیک: یک قاشق بلور قهوه + آب داغ نزدیک جوش، هم بزن و تمام. برای Internationalهای طعمدار، دستور معمولاً روی قوطی نوشته شده؛ با آب داغ یا شیر داغ، بافت کرمیتری میگیری. اگر شیرینپسندی، شربت وانیل یا کارامل خیلی خوب با نسخههای وانیلی/موکا مچ میشه.
چند نکتهی نگهداری و اقتصادِ مصرف که فنجونهات رو بهتر و ارزونتر میکنه
قهوه با هوا، نور، گرما رفیق نیست. بستهی بازشده رو داخل ظرف ماتِ دربسته نگه دار، جای خنک و خشک. اگر دانهی کامل میخری، بهاندازهی یک–دو هفته آسیاب کن که همیشه تازه باشه. فریز کردن؟ فقط برای نگهداری طولانیمدت و در پُرسههای کوچک که هر بار یکیو دربیاری؛ وگرنه بخارِ یخزدایی میتونه به دونهها رطوبت بده و کیفیت رو بکشه.
از نظر هزینه، قهوهی آسیابشدهی قوطیهای بزرگ ماکسول هاوس معمولاً بهصرفهتر از K-Cup درمیاد. اگر روزی چند فنجون میخوری، قهوهی فلهای برای قهوهساز فیلتری منطقیتره و در کنارش چند K-Cup برای «وقتهایی که خیلی عجله داری» نگه دار. اگر اهل محیطزیست هم هستی، برای Keurig از کاپِ قابلپر کردن (My K-Cup) استفاده کن؛ قهوهی دلخواهت رو خودت میریزی، پسماند پلاستیک کمتر میشه و هزینهات هم میاد پایین—فقط حواست به درجهی آسیاب باشه که نه خیلی ریز باشه (گرفتگی)، نه خیلی درشت (آبکی).
ماکسول هاوس در فرهنگ عامه و بازار امروز: نوستالژیِ زنده با شمایل مدرن
ماکسول هاوس برای خیلیها «قهوهی خونهی مامانبزرگه»؛ همون قوطی آبی که روی کانتر آشپزخونه بود. این نوستالژی خودش یک داراییه: برند هنوز با همون رنگها و شعار قدیمی کار میکنه، اما بستهبندیها رو خواناتر کرده و تنوع محصولاتش رو با نیازهای امروز هماهنگ نگه داشته—از پادهای K-Cup تا نسخههای بدون کافئین و طعمدار. در بازار هم جای خودش رو بین «قهوههای خانگیِ مقرونبهصرفه و آشنا» نگه داشته؛ رقیب مستقیمش «فولجرز»ه و در سمت کپسولیها با «مککافه»، «دانکین»، «استارباکسِ کیوریگ» و کلی برند دیگه سرِ قفسه رقابت میکنه.
برای نسلِ جدیدی که دنبال «فنجون بدون دردسر و قابل پیشبینی»ان، ماکسول هاوس هنوز جواب میده. برای نسل قدیمیتر، همون حس خاطره رو زنده میکنه. و برای کسی که میخواد از صفر شروع کنه و کمکم ذائقهاش رو شکل بده، مثل یک «بیس» مطمئن عمل میکنه: از Original Roast شروع کن، بعد اگر دلت قویتر خواست، یه پله برو French/Dark Roast؛ اگه ظهرها خوابآلود میشی اما شبها میخوای آرام بخوابی، Half Caff یا Decaf رو اضافه کن. تابستونها هم با یک نسخهی کولدبرو خانگی (آسیاب درشت، نسبت ۱:۵ تا ۱:۸، ۱۲–۱۸ ساعت یخچال، بعد ۱:۱ با آب/شیر رقیق) میتونی بفهمی همون قهوهی خانگیات روی یخ چهقدر نرم و کماسید میشه.
یک مسیر پیشنهادی سهمرحلهای (از صفر تا کاربلدیِ خانگی)
- شروع امن: یک قوطی Original Roast بگیر، با قهوهساز فیلتری و نسبت ۱:۱۵ دم کن. فنجون رو قبل از سرو با آب داغ گرم کن، یک بلوم کوتاه بده، تمام.
- تنظیم ذائقه: اگر «کمجان» بود، برو Colombian یا نسبت رو کمی غلیظتر کن؛ اگر «تلخ» بود، یا روی Breakfast/Master Blend برو، یا آسیاب/زمان تماس رو کم کن.
- تنوع و سرعت: یک جعبه K-Cup از همون رستهای محبوبت برای روزهای شلوغ اضافه کن، و برای تابستون دستور کولدبرو رو وارد بازی کن. اگر هزینه مهمه، بین قهوهی فلهای و K-Cup تعادل بساز؛ اگر محیطزیست مهمه، کاپِ قابلپرکردن بخر.
با این نقشهی راه، ماکسول هاوس فقط یک اسم قدیمی روی قوطی آبی نیست؛ یک انتخاب بیدردسر برای هر روزه. از هتل نشویل و داستانهای رادیویی تا فنجونهای سریعِ امروز، فلسفه همونه: یک قهوهی خانگیِ خوشنوش که تا آخرین قطرهاش حس خوب بده. حالا نوبت توئه ببینی ذائقهات بیشتر سمت کدوم رُست میکشه و با کدوم روش دمآوری حال میکنی—بقیهی مسیر، خودش کمکم جا میافته.
جمعبندی قهوه ماکسول هاوس
در یک نگاه، قهوه ماکسول هاوس (Maxwell House) همان انتخاب «خانگی و آشنا»ست: رستهای مدیوم تا تیره، سریهای 100% Colombian، فوریهای کلاسیک و طعمدار، و پادهای K-Cup برای سرعت و تمیزی. هویت پایدار و طعم قابل پیشبینی، ماکسول هاوس را به گزینهای مطمئن برای شروع روز یا میانروز تبدیل کرده است.
برای شروع امن سراغ Original/House یا Breakfast برو؛ اگر غلظت و تلخی کنترلشده میخواهی Dark/French Roast را امتحان کن و برای شبها Decaf/Half-Caff منطقی است. با رعایت نسبت ۱:۱۵–۱۶، آب نزدیک جوش و یک «بلوم» کوتاه، در پوراور و قهوهساز اتومات نتیجهای تمیز میگیری. نگهداری در ظرف ماتِ دربسته و آسیاب تازه، طعم را حفظ میکند. جمعبندی؟ از هتل نشویل تا آشپزخانه امروز، فلسفه یکی است: فنجانی راحتنوش که تا آخرین قطره، حس خوب بدهد.
FAQ – سوالات متداول
ماکسول هاوس چیست و چرا محبوب شد؟
ماکسول هاوس برند قدیمی آمریکایی با ریشه در هتل نشویل است که بهخاطر طعم قابل پیشبینی، تنوع خانگی و شعار «Good to the last drop» محبوب شد.
بهترین گزینه برای شروع کدام رست است؟
Original Roast یا House/Breakfast برای شروع امن و نرم پیشنهاد میشود؛ سپس بر اساس ذائقه به Dark/French یا Colombian بروید.
K-Cup بهتر است یا قهوهی فلهای؟
برای سرعت و تمیزی K-Cup عالی است؛ برای صرفه اقتصادی و کنترل طعم، قهوهی فلهای فیلتری بهصرفهتر و انعطافپذیرتر است.
برای پوراور چه نسبتی از آب به قهوه پیشنهاد میشود؟
نسبت ۱:۱۵ تا ۱:۱۶ با آب نزدیک جوش و «بلوم» ۲۰–۳۰ ثانیهای؛ بر اساس مزه، آسیاب را کمی ریز/درشت تنظیم کنید.
فرق Dark Roast و French Roast در ماکسول هاوس چیست؟
هر دو پررنگاند؛ French Roast معمولاً یک پله تیرهتر و لبهی برشته/دودیتر دارد و با شیر/کرمر بهتر قفل میشود.
اگر شبها قهوه میخورم چه گزینهای مناسب است؟
Decaf نزدیکترین طعم به کلاسیکِ بدون کافئین است؛ Half-Caff برای عصرها تعادل خوبی بین طعم و خواب شب میدهد.
اگه از خوندن این مقاله لذت بردی، مطمئن باش توی بقیه بخشهای «کافیلوژی» کلی مطلب جذاب دیگه منتظرت هست:
- قهوهشناسی : شامل دستهبندیهای شیمی و ترکیبات قهوه، دانه و گیاه قهوه، تاریخ و فرهنگ قهوه، تجارت و برندهای قهوه؛ که مسیری برای آشنایی با انواع دانه قهوه عربیکا و روبوستا، تاریخچه و خاستگاه قهوه در جهان به همراه معرفی بهترین قهوههای دنیا و کلی مطلب تخصصی دیگه که در مورد قهوه باید دونست.
- قهوه و سلامتی : شامل دستهبندیهای تأثیر قهوه بر بدن، ملاحظات پزشکی، داروها و مکملها، سبک زندگی سالم؛ که به بررسی خواص قهوه برای بدن، نقش قهوه در لاغری، ارتباط قهوه و فشار خون، آشنایی با مضرات مصرف زیاد قهوه و تاثیر آن بر طول عمر و چندین مقاله عالی مربوط به سلامتی افرادی که نوشیدن قهوه، سبک زندگیشونه، پرداخته میشه.
- رست و طعم قهوه : شامل دستهبندیهای انواع رست، آنالیز حسی، عوامل مؤثر، ابزارهای رست؛ مطالبی هستن برای درک بهتر رست لایت، مدیوم، دارک، بررسی تاثیر رست بر طعم قهوه، درک پروفایل رست قهوه، تفاوت قهوه اسیدی و تلخ، ویژگیهای قهوه تازهبرشته و کلی موضوع مختلف دیگه.
- وسایل تهیه قهوه : شامل دستهبندیهای دستگاهها و ابزار، ابزارهای مکمل، مقایسه و خرید، نگهداری و تعمیر؛ که در واقع راهنمایی هست برای خرید بهترین قهوه ساز خانگی، معرفی فرنچ پرس و کمکس و باقی قهوه سازها، انتخاب دستگاه اسپرسوساز خانگی، مقایسه قهوهسازهای برقی و دستی، معرفی لوازم جانبی درست کردن قهوه و خلاصه اینکه هیچ ابزاری اینجا از قلم نیوفتاده.
- دمآوری قهوه : شامل دستهبندیهای روشهای دمآوری، دستورهای خاص، پارامترهای اثرگذار، اشتباهات رایج؛ که در اون آموزش دمآوری قهوه با فرنچ پرس، موکاپ، اسپرسوساز و قهوه سازهای دیگه و همینطور درست کردن قهوه ترک، انتخاب بهترین روش تهیه قهوه، دستور تهیه قهوه سرد و حتی دستورهای خیلی خاص درست کردن قهوه وجود داره.
- مهارت باریستا : شامل دستهبندیهای مهارتهای پایه، اسپرسوساز و آسیاب، فومگیری و هنر لاته، مدیریت کافه؛ که به مطالبی مثل آشنایی با اینکه باریستا کیه، نکات مهم و حرفهای باریستا شدن، آموزش لاته آرت، تسلط بر تکنیکهای اسپرسوگیری، تمرینات فومگیری و خیلی نکات تخصصی دیگه پرداخته شده.
