برند قهوه لاکلمب؛ معرفی و بررسی محصولات آن

قهوه لاکلمب از دل فیلادلفیا شروع شد؛ و امروز «قهوه لاکلمب» با بلِندهای خوش‌خوراک و درفت لته معروفش، گزینه‌ای مطمئن برای فنجان روزمره است. اگر دنبال شروع بی‌دردسر می‌گردی، Corsica شکلاتی و Nizza کاراملی هر دو عالی‌اند؛ Monaco هم پلی بین طعم کلاسیک و میوه‌ایه. اینجاییم در کافی‌لوژی، ویکی‌پدیا قهوه ایران تا با چند نسخه ساده، از پوراور تا قهوه ساز قطره‌ای، فنجان ثابت بگیری. پرسش پرتکرار کاربران: «برای شروع کدوم بلِند بهتره؟» و «نسبت دم‌آوری استاندارد چنده؟» جواب کوتاه: Nizza یا Corsica و نسبت ۱:۱۵ تا ۱:۱۶ با آب ۹۳–۹۵ درجه. این مقاله کمک می‌کند بین تجربهٔ طعم و قیمت قهوه تعادل بسازی و مسیر خرید قهوه آگاهانه را ساده کنی.

در طول متن، نکات ریز برای درست کردن قهوه، ترفندهای عیب‌یابی مزه و انتخاب تک‌خاستگاه‌های فصلی را می‌بینی. چه اهل کافه‌گردی باشی چه باریستای تازه‌کار، لاکلمب به‌خاطر روست متعادل، سریع توی سلیقه‌ات جا می‌افتد و با شیر هم عالی مَچ می‌شود.

بعد از خوندن این مقاله دیگه میدونیم…

• کِی Corsica/Nizza/Monaco را انتخاب کنیم
• نسبت و دمای استاندارد برای پوراور و فرنچ‌پرس
• راه تشخیص طعم میوه‌ای در تک‌خاستگاه‌ها
• چگونه بر اساس قیمت قهوه خرید اقتصادی انجام دهیم

تاریخچهٔ لاکلمب: از یک کافه در فیلادلفیا تا «درفت لته»‌ی معروف

لاکُلمب رو سال ۱۹۹۴ دو تا رفیق قهوه‌دوست—«تاد کارمایکل» و «ژان-فیلیپ ایبرتی»—در فیلادلفیا راه انداختن. ایده‌شون ساده بود: قهوه‌ای بسازن که هم خوشمزه باشه، هم اخلاقی تهیه بشه، هم دم‌کردنش برای آدم‌های معمولی قابل‌فهم باشه. اون موقع هنوز موج سوم قهوه تازه داشت قد می‌کشید و لاکلمب از همون اول با رویکرد «کیفیت + شفافیت» جلو رفت. چند سال که گذشت، شعبه‌های شهری‌شون بیشتر شد و در سال‌های اوایل دههٔ ۲۰۱۰ با افتتاح فَلاگشیپ فیش‌تاون (Fishtown) در فیلادلفیا و کافه-روستری‌های شیشه‌ای، بیشتر تو چشم اومدن؛ جایی که مردم می‌تونستن از نزدیک برشته‌کاری، آسیاب و دم‌آوری رو ببینن و با قهوهٔ تازه آشنا بشن.

تاد کارمایکل به‌خاطر روحیهٔ ماجراجوش معروف شد؛ از سفرهای انتخاب دانه در آفریقا و آمریکای لاتین بگیر تا حضور رسانه‌ای و روایت‌گری دربارهٔ «منبع‌یابی مستقیم». همین داستان‌ها باعث شد اسم لاکلمب فقط «یک کافی‌شاپ» نباشه؛ شد نماد قهوهٔ باکیفیت شهری که دوست داره مسیرش رو خودش بسازه. یک نقطهٔ عطف خیلی جدی، معرفی «Draft Latte» بود؛ نوشیدنی آماده‌ای که با الهام از لتهٔ تازهٔ کافه‌ای و با تکنیک کف سبک و ریز (با نیتروژن) معرفی شد و عملاً دنیای قهوهٔ آمادهٔ سرد رو تکون داد. بعدتر همکاری‌ها و سرمایه‌گذاری‌هایی هم انجام شد و برند رشد بیشتری گرفت؛ فروشگاه‌های زنجیره‌ای بزرگ، کیوسک‌های قهوه و حتی حضور قوی‌تر در فضای سوپرمارکتی—اما هویت «کافه‌محور + کیفیت‌محور» حفظ شد.

فلسفهٔ برند: منبع‌یابی مستقیم، روست دقیق و احترام به ذائقهٔ روزمره

لاکلمب خیلی روی «منبع‌یابی مستقیم» (یا حداقل شراکت‌های نزدیک و بلندمدت با مزرعه‌ها) مانور می‌ده. ترجمهٔ ساده‌اش چیه؟ یعنی قهوه‌ای که می‌خری، حاصل رابطهٔ واقعی با کشاورز و تعهد به کیفیت و پایداریه، نه صرفاً خرید از واسطهٔ ناشناس. این نگاه توی طعم فنجون خودش رو نشون می‌ده: دسته‌ای از قهوه‌ها با پروفایل شکلاتی-آجیلی برای مصرف روزمره، و دسته‌ای با نت‌های میوه‌ای و اسیدیتهٔ تمیز برای اهل کنجکاوی.

از طرفی برشته‌کاری لاکلمب معمولاً «متعادل» طراحی می‌شه؛ یعنی نه اون‌قدر روشن که تلخی صفر و ترشی غالب باشه و نه اون‌قدر تیره که همه‌چی دودی و سوخته به‌نظر بیاد. نتیجه؟ قهوه‌هایی که برای آدم‌های غیرحرفه‌ای هم «سرراست» و قابل‌نوشیدنه. دقیقاً همون چیزی که خیلی‌ها برای شروع مسیر قهوه‌نوشی ازش استقبال می‌کنن.

محصولات دان و آسیاب: از «Corsica» تا «Nizza»، اسم‌ها فرانسوی، مزه‌ها رفیقِ هرروز

بریم سر اصل ماجرا: چی از لاکلمب بخریم و چه مزه‌ای تحویل می‌گیریم؟ این برند چند بلِند «همیشه‌در‌دسترس» داره که ستون فقرات منوی قهوهٔ دانه‌ایش رو می‌سازن، در کنار تک‌خاستگاه‌های فصلی که هر چند وقت یک‌بار عوض می‌شن.

بلِند Corsica: شکلات تلخِ مطمئن برای صبح‌های کاری

«کُرسیکا» معروف‌ترین و پرفروش‌ترین بلنده. پروفایل طعمی‌اش رو اگر بخوام راحت بگم: شکلات تلخ، کاکائو، ته‌مزهٔ کارامل و آجیلی ملایم. بادی متوسط تا سنگین داره و توی دم‌آوری‌های خانگی مثل فرنچ‌پرس، قهوه‌ساز قطره‌ای و حتی موکاپات خیلی خوب جواب می‌ده. اگر قهوه رو با شیر می‌خوری (لاته/کاپو/لاتهٔ سرد)، کُرسیکا انتخاب بی‌دردسریه چون قدرت و شیرینی طبیعی‌اش توی شیر گم نمی‌شه.

بلِند Nizza: کاراملی-فندقی، از اون‌هایی که هر روز دلت می‌خواد

«نیزا» کمی روشن‌تر و نرم‌تر از کُرسیکاست. مزه‌های کارامل، فندق و کمی بیسکوییتی داره. برای پوراور (V60) یا قهوه‌سازهای خانگی قطره‌ای عالیه؛ اسیدیتهٔ تند نمی‌ده، ولی شاداب و متعادله. اگر دنبال قهوهٔ روزمرهٔ «ملایم ولی بی‌حال نه» هستی، نیزا می‌تونه انتخاب همیشگی‌ات بشه.

بلِند Monaco: متعادلِ میوه‌ای-شکلاتی

«موناکو» پلی می‌زند بین میوه‌ای‌بودن سبک موج سوم و شکلاتی‌بودن کلاسیک. در فنجون، رایحهٔ کاکائو میاد، ولی ته‌طعم میوه‌های هسته‌دار و اسیدیتی تمیز هم هست. برای کسی که می‌خواد از قهوه‌های تماماً شکلاتی کمی فاصله بگیره و به سمت پیچیدگی بیشتر بره، موناکو خوشحالش می‌کنه—چه در پوراور، چه در فرنچ‌پرس.

بلِند Lyon و دوستان: سبک‌تر، روشن‌تر، کنجکاوتر

«لیون» معمولاً روشن‌تر و معطّرتره؛ اسیدیتهٔ شفاف‌تر و نت‌های میوه‌ای و گل‌گونه براش طبیعی‌ه. اگر کسی تازه از قهوه‌های کلاسیک به سمت طعم‌های شفاف و میوه‌ای حرکت می‌کنه، لیون شروع باکلاسیه. کنار این‌ها، لاکلمب همیشه چند تک‌خاستگاه (Single-Origin) فصلی هم می‌آره—مثلاً اتیوپی شسته با رایحهٔ گل و مرکبات، یا کلمبیا با نت‌های توت و شکر قهوه‌ای. این تک‌خاستگاه‌ها برای کسی که می‌خواد «سفر مزه» داشته باشه، عالی‌ان.

یک نکتهٔ خرید: اگر تابه‌حال با لاکلمب کار نکردی، از کُرسیکا یا نیزا شروع کن. اگر «طعم روشنِ میوه‌ای» برات جذابه، برو سراغ لیون یا یکی از تک‌خاستگاه‌های آفریقایی.

نوآوری‌های سرد و «Draft Latte»: لتهٔ آماده با حس کافه

جایی که لاکلمب خیلی صدا کرد، نوشیدنی‌های سرد آماده‌اش بود—به‌خصوص «Draft Latte». ایده این بود: چرا لتهٔ کافه‌ای که کف نرم و یکدست داره، وقتی می‌ره تو قوطی، تبدیل به نوشیدنی سنگین و شیرینِ معمولی بشه؟ تیم لاکلمب با بازی‌دادن با فشار و گاز و فوم ریز، بافتی ساخت که موقع نوشیدن حس «کف لطیف» می‌ده و قند اضافهٔ آزاردهنده نداره. نتیجه، یک قهوهٔ شیریِ خنک با بافت مخملی بود که هم توی فریج خونه جواب می‌داد هم توی فروشگاه‌ها.

طعم‌هاش هم کم‌کم زیاد شد: وانیل، موکا، کارامل، حتی نسخه‌های «تریپل‌شات» برای دوست‌داران کافئین بیشتر. بعدتر نسخه‌های «اوتمیلک Draft Latte» هم اومدن که برای گیاه‌خوارها و کسایی که با لبنیات راحت نیستن، نجات‌بخشه. کنار این‌ها، «کُلد برو»‌های ساده‌تر هم هست: قهوهٔ سردِ بدون شیر، گاهی تک‌خاستگاه، که فقط باید بازش کنی و بخوری—مزهٔ تمیز، تلخی کنترل‌شده و حس سرحال‌کننده.

اگر لذّت «کف لته» برات مهمه ولی دستگاه اسپرسو و پیچر و نازل بخار نداری، Draft Latte واقعاً به‌دردت می‌خوره. بازم تاکید: مزهٔ قهوه مشخصه و «شیرینی طبیعی» غالبِ صنعتی نداره.

راهنمای دم‌آوری خانگی با لاکلمب: نسخه‌های ساده، بی‌دردسر و مطمئن

حالا فرض کنیم یک بستهٔ لاکلمب خریدی و می‌خوای توی خونه با ابزار ساده بهترین نتیجه رو بگیری. این نسخه‌ها عمداً ساده و «بیرحم‌به‌خطا» نوشته شدن تا از همون فنجون اول کیف کنی. بعداً می‌تونی میلی‌متری تنظیم‌شون کنی.

پوراور (V60 یا مشابه) برای نیزا/موناکو

• نسبت: ۱ به ۱۵ تا ۱ به ۱۶ (مثلاً ۱۸ گرم قهوهٔ آسیاب متوسط‌روبه‌ریز + ۲۷۰–۲۹۰ گرم آب).
• آب: ۹۳–۹۵ درجه.
• پروسه: ۳۰–۴۰ گرم برای بلوم (۳۰ ثانیه)، بعد در دو یا سه نوبت آب‌ریزی کن تا مجموع کامل شه (۲:۳۰ تا ۳:۰۰ دقیقه).
• نتیجه: فنجونی تمیز، نت‌های کاراملی-میوه‌ای، با تلخی ملایم. اگر تند بود، آسیاب رو کمی درشت‌تر کن یا نسبت آب رو ببر بالاتر.

فرنچ‌پرس برای کُرسیکا

• نسبت: ۱ به ۱۵ (۲۰ گرم قهوهٔ آسیاب درشت + ۳۰۰ گرم آب نزدیک جوش).
• روش: ۵۰ گرم آب بریز، ۳۰ ثانیه بلوم، بعد بقیهٔ آب. ۴ دقیقه صبر کن. به‌آرومی پیستون رو پایین بده.
• نتیجه: بادی سنگین‌تر، رایحهٔ شکلات تلخ/کاکائو. اگر خیلی غلیظ شد، نسبت ۱:۱۶ رو امتحان کن.

موکاپات برای کُرسیکا یا موناکو

• تکنیک: آب جوشیدهٔ داغ توی مخزن پایینی، سبد رو با آسیاب متوسط‌روبه‌ریز پُر کن (نکوب)، حرارت متوسط، درِ موکاپات باز بمونه. وقتی جریان قهوه روشن و فومی شد، از روی شعله بردار.
• نتیجه: نوشیدنی پرمایه با حس اسپرسویی، عالی برای لاته/کاپوهای سادهٔ خانگی.

اسپرسو برای نیزا/کُرسیکا

• دوز: ۱۸–۱۹ گرم ورودی، ۳۶–۴۰ گرم خروجی، ۲۵–۳۰ ثانیه.
• تیونینگ: اگر شات خیلی تلخه، آسیاب رو یک کلیک درشت‌تر کن یا خروجی رو کمی بیشتر بگیر. اگر آبکی و ترش بود، آسیاب رو ریزتر کن یا خروجی رو کم کن.
• با شیر: هر دو بلِند در ترکیب با شیر خوب می‌درخشن؛ نیزا شیرینی کاراملی می‌ده، کُرسیکا بدنهٔ شکلاتی.

کلد برو خانگی با تک‌خاستگاه یا موناکو

• نسبت: ۱ به ۸ برای کنسانتره (۱۰۰ گرم قهوهٔ درشت + ۸۰۰ گرم آب سرد)، ۱۲–۱۸ ساعت یخچال.
• فیلتر: با فیلتر کاغذی/پارچه‌ای صاف کن. برای نوشیدن، با آب یا یخ تا ۱:۱ رقیق کن.
• نتیجه: نوشیدنی نرم، تلخی کم، عطر تمیز. اگر خیلی ملایم شد، زمان رو بیشتر کن یا نسبت رو کمی پایین‌تر بیار.

دو نکتهٔ طلایی:
۱) تا می‌تونی تازه بخر و تازه آسیاب کن؛ اگر آسیاب نداری، حداقل تاریخ برشته‌کاری نزدیک و آسیاب مناسب ابزار دم‌ات رو بگیر.
۲) آب با تی‌دی‌اِس متعادل (نه خیلی سخت، نه خیلی نرم) طعم رو چند درجه بهتر می‌کنه.

لاکلمب در زندگی روزمره: برای کی خوبه، با چی رقابت می‌کنه، چطور به‌صرفه بخریم؟

واقعیتش لاکلمب رو می‌شه «دوستِ قابل‌اعتمادِ هرروز» دونست. اگر قهوه رو برای کار/درس/تمرکز می‌خوای و سراغ طعم‌های «فوق‌پیچیده» و تجربه‌گرایانه نیستی، بلِندهای ثابت‌شون (کُرسیکا، نیزا، موناکو) دقیقاً برای تو ساخته شدن: خوش‌طعم، قابل‌پیش‌بینی، و انعطاف‌پذیر در ابزارهای مختلف. اگر کنجکاوتر شدی، تک‌خاستگاه‌های فصلی مسیر خوبی برای کشف نت‌های گل، مرکبات یا میوه‌های قرمز می‌دن—ولی بازم «قابل‌نوشیدن» می‌مونن و از ریل راحتی خارج نمی‌شی.

در مقایسه با برندهای موج سوم مثل «بلو باتِل»، «استامپ‌تاون» یا «اینتلجنسیا»، لاکلمب معمولاً میانه‌روتر و «روزمره‌تر» طعم می‌ده. اگر دنبال شفافیت اسیدیتهٔ خیلی روشن و نت‌های عطر-طعم خیلی خاص باشی، شاید بعضی تک‌خاستگاه‌های خاص اون برندها تو ذوقت بخوره؛ ولی اگر قهوه رو برای لذت روزمره و سادگی می‌خوای، لاکلمب انتخاب معقولیه. ضمن این‌که دسترسیش—چه در کافه‌ها، چه در فروشگاه‌های زنجیره‌ای—غالباً راحت‌تره.

برای به‌صرفه‌ خریدن، بسته‌های یک‌کیلویی یا اشتراک‌های دوره‌ای معمولاً قیمت هر فنجون رو میارن پایین. اگر قهوهٔ سرد آماده زیاد می‌خوری، بررسی کن ببینی «Draft Latte»‌های چندتایی (پک) اقتصادی‌تر در میاد یا نه. و همیشه یادت باشه قهوه مثل نان تازه‌ست: همون‌قدر که تازه بودنش مهمه، نگهداریش هم مهمه—بسته رو بعد از باز کردن توی ظرف دربستهٔ غیرشفاف نگه دار، دور از گرما و نور.

پرسوناهای پیشنهادی و انتخاب سریع: کدوم محصول به درد من می‌خوره؟

هرچند قرار نیست اینجا کلاس تخصصی بگذاریم، ولی اگر بخوای سریع تصمیم بگیری، این چند سناریو کمک می‌کنه:

«می‌خوام هر روز یک فنجون مطمئن و خوش‌طعم بخورم»

برو سراغ Corsica یا Nizza. اگر با شیر می‌خوری، کُرسیکا شکلاتی‌تر و پرقدرت‌تره؛ اگر ساده می‌خوری و تعادل می‌خوای، نیزا رفیق هرروزه.

«می‌خوام کمی ماجراجویی کنم، ولی هنوز تازه‌کارم»

Monaco یا یکی از تک‌خاستگاه‌های متعادل آمریکای لاتین انتخاب کن. با V60 یا فرنچ‌پرس دم کن تا لایه‌ها بهتر باز بشن.

«دستگاه اسپرسو دارم و شات تمیز می‌خوام»

با Nizza شروع کن؛ شات شیرین‌تر و متعادلی می‌ده. اگر بادی بالاتر می‌خوای و کاکائویی‌تر دوست داری، Corsica هم عالیه—به‌خصوص برای لاته/کاپو.

«صبح‌ها وقت ندارم، چیزی می‌خوام که فوری بخورم»

Draft Latte یا Cold Brew آمادهٔ لاکلمب، دقیقاً برای همین ساخته شده. اگر لبنیات نمی‌خوری، Oatmilk Draft Latte رو بگیر؛ هم بافت نرم می‌ده هم شیرینیش کنترل‌شده‌ست.

«تابستونا فقط کلد برو می‌خورم»

یا کلدبرو قوطی لاکلمب بگیر، یا با نسخهٔ خانگی (۱:۸، ۱۲–۱۸ ساعت) خودت بساز. اگر طعم روشن‌تر می‌خوای، تک‌خاستگاه آفریقایی انتخاب کن؛ اگر کاکائویی دوست داری، موناکو یا کُرسیکا رو امتحان کن.

---

این‌طوری نگاه کن: لاکلمب برندیه که قهوهٔ «خوش‌خوراکِ شهری» رو به‌خوبی بلدِ بسازه—طعم‌هایی که آدم‌های غیرحرفه‌ای هم راحت دوست‌شون دارن و برای روتین روزمره عالی‌ان. از دلِ فیلادلفیا شروع کرده، با احترام به کشاورز و وسواس برشته‌کاری جلو رفته، و با Draft Latte نشون داده می‌شه نوشیدنی آماده رو هم «کافه‌ای» و خوش‌حس کرد. اگر داری از صفر شروع می‌کنی و می‌خوای تا حد متوسط بالا بیای، یک بستهٔ کُرسیکا یا نیزا بگیر، یکی از دستورهای دم سادهٔ بالا رو اجرا کن، بعد کم‌کم با موناکو و تک‌خاستگاه‌ها بازی کن—می‌بینی که بدون «کلاس رفتن»، ذائقه‌ات خودش راه می‌افته و قهوه برات از یه نوشیدنی ساده، تبدیل می‌شه به یک رفیق روزانهٔ خوش‌قول.

جمع‌بندی قهوه لاکلمب

جمع‌بندی: قهوه لاکلمب برای کسی که طعم خوش‌خوراکِ روزمره می‌خواهد، سبدی متعادل می‌دهد؛ از Corsica با تُن‌های کاکائویی تا Nizza کاراملی-فندقی و Monaco متعادلِ میوه‌ای-شکلاتی. اگر دنبال تجربهٔ «لتهٔ آماده ولی کافه‌ای» هستی، درفت لته با بافت مخملی‌اش انتخاب سریعی است.

برای شروع در خانه، با Nizza یا Corsica و نسبت ۱:۱۵ تا ۱:۱۶ آغاز کن؛ آب ۹۳–۹۵ درجه و آسیاب متناسب با ابزار دم‌آوری. اگر کنجکاوی مزه‌های روشن‌تری را کشف کنی، سراغ لیون یا تک‌خاستگاه‌های فصلی برو. نگهداری در ظرف ماتِ دربسته و آسیاب تازه پیش از دم، ثبات طعم لاکلمب را تضمین می‌کند و هر روز فنجانی تمیز و اقتصادی تحویل می‌دهد.

FAQ – سوالات متداول

اگه از خوندن این مقاله لذت بردی، مطمئن باش توی بقیه بخش‌های «کافی‌لوژی» کلی مطلب جذاب دیگه منتظرت هست:

• قهوه‌شناسی : شامل دسته‌بندی‌های شیمی و ترکیبات قهوه، دانه و گیاه قهوه، تاریخ و فرهنگ قهوه، تجارت و برندهای قهوه؛ که مسیری برای آشنایی با انواع دانه قهوه عربیکا و روبوستا، تاریخچه و خاستگاه قهوه در جهان به همراه معرفی بهترین قهوه‌های دنیا و کلی مطلب تخصصی دیگه که در مورد قهوه باید دونست.
• قهوه و سلامتی : شامل دسته‌بندی‌های تأثیر قهوه بر بدن، ملاحظات پزشکی، داروها و مکمل‌ها، سبک زندگی سالم؛ که به بررسی خواص قهوه برای بدن، نقش قهوه در لاغری، ارتباط قهوه و فشار خون، آشنایی با مضرات مصرف زیاد قهوه و تاثیر آن بر طول عمر و چندین مقاله عالی مربوط به سلامتی افرادی که نوشیدن قهوه، سبک زندگیشونه، پرداخته میشه.
• رست و طعم قهوه : شامل دسته‌بندی‌های انواع رست، آنالیز حسی، عوامل مؤثر، ابزارهای رست؛ مطالبی هستن برای درک بهتر رست لایت، مدیوم، دارک، بررسی تاثیر رست بر طعم قهوه، درک پروفایل رست قهوه، تفاوت قهوه اسیدی و تلخ، ویژگی‌های قهوه تازه‌برشته و کلی موضوع مختلف دیگه.
• وسایل تهیه قهوه : شامل دسته‌بندی‌های دستگاه‌ها و ابزار، ابزارهای مکمل، مقایسه و خرید، نگهداری و تعمیر؛ که در واقع راهنمایی هست برای خرید بهترین قهوه ساز خانگی، معرفی فرنچ پرس و کمکس و باقی قهوه سازها، انتخاب دستگاه اسپرسوساز خانگی، مقایسه قهوه‌سازهای برقی و دستی، معرفی لوازم جانبی درست کردن قهوه و خلاصه اینکه هیچ ابزاری اینجا از قلم نیوفتاده.
• دم‌آوری قهوه : شامل دسته‌بندی‌های روش‌های دم‌آوری، دستورهای خاص، پارامترهای اثرگذار، اشتباهات رایج؛ که در اون آموزش دم‌آوری قهوه با فرنچ پرس، موکاپ، اسپرسوساز و قهوه سازهای دیگه و همینطور درست کردن قهوه ترک، انتخاب بهترین روش تهیه قهوه، دستور تهیه قهوه سرد و حتی دستورهای خیلی خاص درست کردن قهوه وجود داره.
• مهارت باریستا : شامل دسته‌بندی‌های مهارت‌های پایه، اسپرسوساز و آسیاب، فوم‌گیری و هنر لاته، مدیریت کافه؛ که به مطالبی مثل آشنایی با اینکه باریستا کیه، نکات مهم و حرفه‌ای باریستا شدن، آموزش لاته آرت، تسلط بر تکنیک‌های اسپرسوگیری، تمرینات فوم‌گیری و خیلی نکات تخصصی دیگه پرداخته شده.