یکی یکی سرچ بشن ختما هم املا و هم وجود قهوه!!!!!
🇮🇹 ایتالیا
لاوازا (Lavazza)
لاوازا همون برند تورینیِ قدیمیـه که از ۱۸۹۵ توسط «لوئیجی لاوازا» شروع شد و امروز هم تقریباً هممعنای «قهوه ایتالیایی» حساب میشه. سبد محصولاتش از قهوه دانه و آسیابشده تا کپسولها و بلِندهای معروف مثل Qualità Rossa و Crema e Gusto رو پوشش میده. نقطه قوتش ثبات کیفیت، دسترسپذیری و تنوع قهوه برای روشهای مختلفه؛ نقطه ضعف؟ بعضی بلِندها برای ذائقه اسپشیالتیپسندها یکم «تلخِ تیرهبرشت» به نظر میاد. محل تولد: تورین. معروف به: بلِندهای همهپسند و تبلیغهای خاطرهانگیز. (lavazza.com)
ایلی (Illy)
ایلی از ۱۹۳۳ تو ترییسته با «فرانچسکو ایلی» راه افتاد و بیشتر با قوطیهای نقرهای و قرمزش و تمرکز روی ۱۰۰٪ عربیکا شناخته میشه. اگر دنبال شات تمیز، متعادل و با «crema» خوشرنگی، ایلی انتخاب امنیه. نقطه قوتش کنترل کیفیت شدید و ثبات مزهست؛ نقطه ضعف؟ قیمت بالاتر نسبت به میانگین. محل پیدایش: ترییسته. معروف به: قوطیهای پرفشارِ اکسیژنزُدا و همکاریهای هنری با فنجونهای آرتکالکشن. (Illy)
سگافردو زانتی (Segafredo Zanetti)
سگافردو رو «ماسیمو زانتی» بنا گذاشت و از برندهای بسیار پرنفوذ کافهای در ایتالیاست؛ بلِندهای اسپرِسوِ روزمره با بادی خوب و کرمای پررنگ میده. نقطه قوتش حضور قوی در هاور-هوم و قیمت منطقیه؛ نقطه ضعف؟ برای اسپشیالتیبازها شخصیت مزهای پیچیدهای نداره. محل پیدایش: ایتالیا. معروف به: شبکه جهانی کافهها و اسپانسرینگ ورزشی. (segafredo.it)
کیمبو (Kimbo)
کیمبو بچهنِیپلزِ اصیله؛ دهه ۵۰ میلادی کارشو شروع کرد و ۱۹۶۳ رسمـی شد. اگر دنبال «اسپرسوی ناپولیتانو» با برشتگی تیرهتر و شیرینی کاراملی هستی، کیمبو بهدردت میخوره. نقطه قوت: پروفایل ناپولیتانیِ اصیل؛ نقطه ضعف: برای روشهای فیلتر همیشه ایدهآل نیست. محل پیدایش: ناپل. معروف به: فنجانهای “Cup of Naples”. (Kimbo Coffee USA)
پلینی (Pellini)
پلینی از ۱۹۲۲ تو ورونا شکل گرفت و بهخاطر کنترل کیفیت دقیق و آرایش درجهبندی (مثل Pellini No.82 Vivace) محبوب شده. نقطه قوت: تمیزی فنجان و مناسب برای اسپرِسوهای روزمره؛ نقطه ضعف: تنوع محدودتر در تکخاستگاهها. محل پیدایش: ورونا. معروف به: بلِندهای عددیِ منظم و پایدار. (Gambero Rosso International)
کارارو (Carraro)
کارارو ریشهش به ۱۸۹۶ برمیگرده و ۱۹۲۷ کارخانه تو «شکیو» (ویچنزا) راه افتاد. بلِند 1927 و سری تکخاستگاههاش برای مصرف خانگی محبوبن. نقطه قوت: تعادل مزه و قیمت؛ نقطه ضعف: کمتر «هایاَسید» و میوهایه. محل پیدایش: ونتو. معروف به: بلِندهای سنتی با رویکرد خانوادگی. (Carraro Caffè)
ورنیانو ۱۸۸۲ (Caffè Vergnano)
قدیمیترین رُستر ایتالیا که داستانش از ۱۸۸۲ تو «کیِری» شروع شد. سری 1882 و کپسولهای سازگار با نسپرسو هم داره. نقطه قوت: میراث تاریخی و بلِندهای کلاسیک؛ نقطه ضعف: پیدا کردن بعضی سریها تو بازار سخت میشه. محل پیدایش: پیرامون تورین. معروف به: قدیمیترین رُستریِ ایتالیا. (Caffè Vergnano)
جیموکا (Gimoka)
جیموکا تو لمباردی دهه ۱۹۸۰ توسط خانواده پادِلی شکل گرفت و امروز طیف وسیعی از دانه، آسیابشده و کپسول رو با قیمت اقتصادی میده. نقطه قوت: مقرونبهصرفه بودن و تنوع؛ نقطه ضعف: نوسان کیفیت بین سریها. محل پیدایش: لکّو. معروف به: برند اقتصادیِ پُرفروش اروپایی. (gcrmag.com)
کورسینی (Caffè Corsini)
کورسینی در ۱۹۵۰ با «کورسینو کورسینی» تو آرتسو (توسکانی) شروع شد. از قهوههای ۱۰۰٪ عربیکا تا میکسهای اسپرسویی و حتی سریهای تکمنشأ داره. نقطه قوت: طیف محصول متوازن؛ نقطه ضعف: بعضی سریها در ایران کمیابن. محل پیدایش: آرتسو. معروف به: دلبستگی به «قلب توسکانی». (Caffe Corsini)
مولیناری (Molinari)
خونواده مولیناری از ۱۸۰۴ در مودنا فعالن و بعدها «کافه مولیناری» رو معروف کردن؛ الان هم بلِندهای کلاسیک و کپسول دارن. نقطه قوت: سابقه طولانی و مزه کلاسیک ایتالیایی؛ نقطه ضعف: کمتر در اسپشیالتی حضور داره. محل پیدایش: مودنا. معروف به: ریشههای تاریخی و برند «Bar Molinari». (leoglory.com)
لامبورگینی (Tonino Lamborghini)
«تُنینو لامبورگینی» اوایل دهه ۱۹۸۰ سبک زندگی لامبورگینی رو از خودرو فراتر برد و خط قهوه هم زیر همون چتر لایفاستایل عرضه میشه؛ قهوهها بیشتر لوکسمحورن تا ماجراجوی اسپشیالتی. نقطه قوت: بستهبندی و پرستیژ؛ نقطه ضعف: نسبت قیمت به کیفیت برای حرفهایها بحثبرانگیزه. محل پیدایش برند لایفاستایل: ایتالیا (دهه ۸۰). معروف به: برندی لایفاستایل با قهوههای پریمیوم. (Tonino Lamborghini)
بوربون / بُربونه (Caffè Borbone)
بوربونه متولد ۱۹۹۷ ناپله و بهخاطر پاد/کپسولهای سازگار با دستگاههای مختلف خیلی سریع رشد کرد. سریهای Blue/Red/Blackش تو ایران هم شناختهان. نقطه قوت: راحتی استفاده و تنوع سازگاری؛ نقطه ضعف: تمرکز زیاد روی کپسول نسبت به دانههای تخصصی. محل پیدایش: ناپل. معروف به: پادها و کپسولهای سازگار. (caffeborbone.com)
لاجاتو / لاجارتو (Lagarto)
راستش درباره «Lagarto» بهعنوان یک برند ایتالیاییِ قهوه اطلاعات موثق و رسمیِ قابل اتکا خیلی کمه و نتایج جستوجو بیشتر به صفحات محلی یا کسبوکارهای کوچک در کشورهای دیگه میرسه. احتمالاً در ایران بهشکل واردات محدود یا خصوصیلیبِل دیده میشه. اگر بسته مشخصی مدنظرته، اسم دقیق مدل/کشورِ مبدا رو چک کن تا قضاوت دقیقتری بشه کرد. (Instagram)
گاجیا (Gaggia)
گاجیا بیشتر با ماشینهای اسپرسو شناخته میشه تا قهوه؛ «آکیله گاجیا» سال ۱۹۳۸ پتنت اهرمیِ اسپرِسو رو ثبت کرد و ۱۹۴7–۴۸ شرکت گاجیا در میلان شکل گرفت. بعضی بازارها قهوه با برند گاجیا هم میبینن، اما هسته اصلی «ماشین»ه. نقطه قوت: نوآوری تاریخی در اسپرِسو؛ نقطه ضعف: اگر دنبال دانه قهوه این برند باشی، همهجا پیدا نمیشه. معروف به: اختراع کرمای امروزیِ اسپرِسو. (Wikipedia)
🇩🇪 آلمان
جیکوبز (Jacobs)
جیکوبز از ۱۸۹۵ تو برمن با «یوهان جیکوبز» شروع شد و امروز زیرمجموعه JDE Peet’s بازارهارو پوشش میده. سریهای Kronung/Monarch در ایران هم طرفدار دارن. نقطه قوت: طعم آشنای خانگی و قیمت مناسب؛ نقطه ضعف: برای ذائقههای میوهای-اسیدی، گزینههای کمی داره. محل پیدایش: برمن. معروف به: بلِندهای کلاسیکِ مصرف روزانه. (jacobscoffee.ge)
تیچیبـو (Tchibo)
تیچیبـو ۱۹۴۹ تو هامبورگ بهدست «ماکس هرتس» و «کارل چیلینگ» راه افتاد؛ علاوه بر قهوه، بهخاطر کالاهای هفتگی غیرقهوهای هم معروفه. نقطه قوت: شبکه توزیع گسترده و قهوههای متنوع؛ نقطه ضعف: یکنواختی مزه در بعضی سریها. محل پیدایش: هامبورگ. معروف به: «هر هفته یک دنیای تازه». (Tchibo)
دالمایر (Dallmayr)
دالمایر ریشههای تاریخیش به ۱۷۰۰ در مونیخ میرسه؛ بخش قهوه از ۱۹۳۳ جدی شد و Prodomo رو خیلیها میشناسن. نقطه قوت: برند باسابقه با پروفایل کلاسیک؛ نقطه ضعف: تنوع محدود در رستهای روشن. محل پیدایش: مونیخ. معروف به: قهوه Prodomo و دلیکاتسنِ افسانهای. (Dallmayr)
🇨🇭 سوئیس
دیویدوف (Davidoff Café)
دیویدوف یه نام لایفاستایل سوئیسیه که از ۱۹۸۰ زیر چتر Zino Davidoff Group فعالیتهای غیرتنباکوش رو توسعه داد و قهوه هم یکی از خطوطشه؛ معمولاً با رستهای نرم و بستهبندی لوکس عرضه میشه. نقطه قوت: پرستیژ و مزه متعادل؛ نقطه ضعف: تنوع محدود در تکخاستگاهها. محل پیدایش نام: ژنو/سوئیس. معروف به: قهوههای لوکس روزمره. (Wikipedia)
نسکافه (Nescafé)
نسکافه برند محلولِ نستلهست که ۱۹۳۸ معرفی شد و عملاً فرهنگ قهوه فوری رو جهانی کرد. سریهای Gold و Classic در ایران پرفروشن. نقطه قوت: دسترسی، پایداری و تنوع؛ نقطه ضعف: برای عاشقان فیلتر/اسپرِسو دستی، «فوری» بودن جذاب نیست. معروف به: پیشگام قهوه فوری. (Wikipedia)
نسپرسو (Nespresso)
نسپرسو از ۱۹۸۶ به دنیا اومد و مفهوم کپسول تکپرس رو همهگیر کرد. از ماشین تا کپسول و کلاب مشتریان همهچی یکپارچهست. نقطه قوت: راحتی و ثبات؛ نقطه ضعف: هزینه کپسول و پسماند زیستمحیطی (البته برنامههای بازیافت دارن). محل پیدایش: سوئیس (ویوه/لوزان). معروف به: انقلابیکردن قهوه کپسولی. (Wikipedia)
نستله (Nestlé)
نستله غول سوئیسی مواد غذاییه؛ ریشههاش به ۱۸۶۶–۱۸۶۷ برمیگرده و امروز مالک برندهای قهوه بزرگی مثل نسکافه و نسپرسوئه. نقطه قوت: شبکه جهانی و نوآوری؛ نقطه ضعف: بعضی انتقادهای پایداری و سیاستهای تجاری. معروف به: اکوسیستم کامل قهوه از فوری تا کپسول. (Wikipedia)
🇳🇱 هلند
داو (Douwe Egberts)
دَوو اِگبِرتس از ۱۷۵۳ در «یَوره» شروع شد و الان زیرمجموعه JDE Peet’sه. محصولات: از دانه و آسیابشده تا قهوه فوری و Senseo. نقطه قوت: قدمت و طیف وسیع؛ نقطه ضعف: شخصیت مزهای محافظهکاره. معروف به: برندی قدیمی با شبکه جهانی. (jacobsdouweegbertsprofessional.com)
🇺🇸 آمریکا
استارباکس (Starbucks)
استارباکس ۱۹۷۱ تو سیاتل با «جری بالدوین»، «گوردون بوکر» و «زو سیگل» شروع شد و بعداً با ورود هاوارد شولتز به امپراتوری کافیشاپ بدل شد. تو ایران بیشتر محصولات بستهبندیش حضور دارن. نقطه قوت: ثبات مزه و رستهای تیره محبوب؛ نقطه ضعف: برای عاشقان روشنبرشت، بعضی سریها زیادی «دودی» حس میشن. معروف به: زنجیره جهانی کافیشاپ و بلِندهای Signatures. (archive.starbucks.com)
🇬🇧 بریتانیا
کاستا (Costa)
کاستا همسنِ استارباکسه؛ ۱۹۷۱ لندن با برادران «سرجیو» و «برونو کاستا» راه افتاد و بعدها به غول قهوه بریتانیا تبدیل شد. محصولات بستهبندی و کپسول هم داره. نقطه قوت: پروفایل متعادل برای شیرـمبناها (لاته/کاپوچینو)؛ نقطه ضعف: برای فیلترهای روشن، انتخابهای کمتر. معروف به: حضور گسترده در اروپا و خاورمیانه. (costa.co.uk)
🇱🇧 لبنان
نجار (Najjar)
«کافه نجار» از ۱۹۵۷ بیروت با «میشل نجار» شروع شد و امروز بزرگترین بازیگر بازار لبنان حساب میشه. در ایران هم قهوههای ترک/عربی نجار رو زیاد میبینیم. نقطه قوت: طعم اصیل قهوه لبنانی/ترک؛ نقطه ضعف: برای طرفدارهای اسپرسو ایتالیایی، سبکِ متفاوتیه. معروف به: قهوه لبنانی کلاسیک و بازار صادراتی قوی. (cafenajjar.com.br)
🇹🇷 ترکیه
مِهمتاِفِندی (Kurukahveci Mehmet Efendi)
نماد قهوه ترک از ۱۸۷۱ در استانبوله؛ قهوه ترک آسیاب خیلی ریزِ آماده میده و بستهبندی قهوه ترکش استاندارد بازار حساب میشه. نقطه قوت: اصالت و ثبات؛ نقطه ضعف: مناسب اسپرِسو/فیلتر نیست چون آسیاب و پروفایلش مخصوص «ترک»ه. معروف به: معیار کیفیت قهوه ترک. (Kurukahveci Mehmet Efendi)
🌏 آسیا (سنگاپور / مالزی / تایلند و …)
بوکافه / بونکافه (Boncafé)
بونکافه ۱۹۶۲ تو سنگاپور بهدست «ورنر ارنست هوبر» راه افتاد و امروز در جنوبشرق آسیا شناختهشدهست. طیف محصولات: دانه، آسیابشده، قهوه فوری و هوکا. نقطه قوت: برندی جاافتاده در هتل/کافهها؛ نقطه ضعف: همه سریها در ایران بهراحتی پیدا نمیشن. معروف به: حضور پررنگ در هاسپیتالیتی آسیا. (Boncafé)
علیکافه (Alicafé)
علیکافه زیرمجموعه Power Root مالزیه؛ ۲۰۰۳ با ایده قهوههای ۳در۱/۴در۱ با «تونگکات علی و جینسنگ» درخشید و بعداً خاورمیانه رو هم گرفت. نقطه قوت: سهولت و طعم «فوریِ انرژیزا»؛ نقطه ضعف: برای قهوهبازهای دستی، خیلی صنعتی حس میشه. معروف به: ۳در۱های پرطرفدار. (Alicafe – Tongkat Ali and Ginseng)
کلاسنو (Klassno)
کلاسنو برندی زیر گروه Food Empire ـه و از اوایل دهه ۲۰۰۰ وارد بازار ایران شد؛ تمرکزش روی قهوههای فوری ۳در۱ و کاپوچینوی آمادهست. نقطه قوت: طعم آشنا و دسترسپذیری؛ نقطه ضعف: پیچیدگی مزهایِ پایین برای علاقهمندان تخصصی. معروف به: ۳در۱ با قیمت اقتصادی. (klassno.ir)
نکتههای سریع برای انتخاب داخل بازار ایران
- اگر اسپرسو ناپولیتانیِ تیره دوست داری: کیمبو، بوربونه، (لاوازا سری تیره) انتخابهای خوبین. (Kimbo Coffee USA)
- برای قهوه روزمره، متعادل و همیشهدردسترس: لاوازا، جیکوبز، پلینی، کورسینی. (Wikipedia)
- اگر کپسول و راحتی میخوای: نسپرسو، بوربونه (سازگار)، ایلی (کپسولهای اختصاصی). (Wikipedia)
- برای قهوه ترک/لبنانی: مِهمتاِفِندی و نجار انتخابهای امتحانپسدادهن. (Kurukahveci Mehmet Efendi)
اگر برند خاص دیگهای مدنظرت هست یا میخوای بر اساس بودجه، نوع دستگاه، و ذائقه (شکلاتی/میوهای/تلخِ تیره) یه نقشه خرید دقیقتر بچینیم، اسم دستگاه و بودجهت رو بگو تا برات نسخه خوشنوش شخصیسازیشده بچینم.
جمعبندی
FAQ – سوالات متداول
اگه از خوندن این مقاله لذت بردی، مطمئن باش توی بقیه بخشهای «کافیلوژی» کلی مطلب جذاب دیگه منتظرت هست:
- قهوهشناسی : شامل دستهبندیهای شیمی و ترکیبات قهوه، دانه و گیاه قهوه، تاریخ و فرهنگ قهوه، تجارت و برندهای قهوه؛ که مسیری برای آشنایی با انواع دانه قهوه عربیکا و روبوستا، تاریخچه و خاستگاه قهوه در جهان به همراه معرفی بهترین قهوههای دنیا و کلی مطلب تخصصی دیگه که در مورد قهوه باید دونست.
- قهوه و سلامتی : شامل دستهبندیهای تأثیر قهوه بر بدن، ملاحظات پزشکی، داروها و مکملها، سبک زندگی سالم؛ که به بررسی خواص قهوه برای بدن، نقش قهوه در لاغری، ارتباط قهوه و فشار خون، آشنایی با مضرات مصرف زیاد قهوه و تاثیر آن بر طول عمر و چندین مقاله عالی مربوط به سلامتی افرادی که نوشیدن قهوه، سبک زندگیشونه، پرداخته میشه.
- رست و طعم قهوه : شامل دستهبندیهای انواع رست، آنالیز حسی، عوامل مؤثر، ابزارهای رست؛ مطالبی هستن برای درک بهتر رست لایت، مدیوم، دارک، بررسی تاثیر رست بر طعم قهوه، درک پروفایل رست قهوه، تفاوت قهوه اسیدی و تلخ، ویژگیهای قهوه تازهبرشته و کلی موضوع مختلف دیگه.
- وسایل تهیه قهوه : شامل دستهبندیهای دستگاهها و ابزار، ابزارهای مکمل، مقایسه و خرید، نگهداری و تعمیر؛ که در واقع راهنمایی هست برای خرید بهترین قهوه ساز خانگی، معرفی فرنچ پرس و کمکس و باقی قهوه سازها، انتخاب دستگاه اسپرسوساز خانگی، مقایسه قهوهسازهای برقی و دستی، معرفی لوازم جانبی درست کردن قهوه و خلاصه اینکه هیچ ابزاری اینجا از قلم نیوفتاده.
- دمآوری قهوه : شامل دستهبندیهای روشهای دمآوری، دستورهای خاص، پارامترهای اثرگذار، اشتباهات رایج؛ که در اون آموزش دمآوری قهوه با فرنچ پرس، موکاپ، اسپرسوساز و قهوه سازهای دیگه و همینطور درست کردن قهوه ترک، انتخاب بهترین روش تهیه قهوه، دستور تهیه قهوه سرد و حتی دستورهای خیلی خاص درست کردن قهوه وجود داره.
- مهارت باریستا : شامل دستهبندیهای مهارتهای پایه، اسپرسوساز و آسیاب، فومگیری و هنر لاته، مدیریت کافه؛ که به مطالبی مثل آشنایی با اینکه باریستا کیه، نکات مهم و حرفهای باریستا شدن، آموزش لاته آرت، تسلط بر تکنیکهای اسپرسوگیری، تمرینات فومگیری و خیلی نکات تخصصی دیگه پرداخته شده.
