قهوه و «میزان کافئین قهوه» همیشه سؤال داغ دوستداران اسپرسو و پوراور است. جواب کوتاه؟ منشأ و ترُوار عمدتاً از مسیر «گونه» (عربیکا/روبوستا)، ارتفاع و الگوی کشت روی کافئین اثر میگذارند؛ با این حال عدد نهایی فنجان را بیشتر «نسبت دمآوری، آسیاب و زمان» تعیین میکند. پس اگر میپرسی «کدام کشور کافئین بیشتری دارد؟» یا «فرآوری شسته یا طبیعی روی mg اثر دارد؟» بدان: روبوستا-محورها معمولاً بالاترند و تفاوت فرآوری بیشتر در طعم/استخراج حس میشود تا درصد کافئین.
این راهنما در کافیلوژی، ویکیپدیا قهوه ایران بهصورت عملی نشان میدهد چطور منشأ را به دستور دمآوری ترجمه کنی. برای انتخاب بهتر هنگام خرید قهوه و استفاده از قهوه ساز خانگی یا کار در کافه کنار یک باریستا، نکات دقیق و کاربردی داریم. اینجا با جدولهای مرجع و ترفندهای سریع یاد میگیری چطور شارژ کافئینی روزت را تنظیم کنی، از انتخاب عربیکاهای ارتفاعبالا تا بلِندهای روبوستامحور. دنبال پاسخ فوری هستی؟ یک دبل اسپرسوی روبوستامحور میتواند ۱۲۵–۱۷۰ mg بدهد، در حالیکه پوراور عربیکای ارتفاعبالا اغلب ۷۰–۱۱۰ mg است.
بعد از خوندن این مقاله دیگه میدونیم…
- منشأ و فرآوری چطور «احساس قدرت» و «mg واقعی» را جدا میکنند.
- کِی عربیکا یا روبوستا انتخاب بهتری برای نیاز کافئینی ماست.
- چگونه با نسبت، آسیاب و دما کافئین را بالا/پایین ببریم.
- چه کشورها و بلِندهایی برای شارژ یا تعادل روزمره مناسبترند.
ترُوار دقیقاً چی رو در کافئین جابهجا میکنه؟
ترُوار یعنی «زمینی که قهوه توش بزرگ شده»: ارتفاع، آبوهوا، خاک، بارش، آفتها و حتی شیوهٔ برداشت. خودِ کافئین، یک جور سپر دفاعی گیاه در برابر حشرات و قارچهاست؛ هرجا فشار آفت بالاتر و شرایط سختتر باشه، گیاه تمایل داره کافئین بیشتری بسازه. از اون طرف، گونهٔ گیاهی (عربیکا یا روبوستا/کنفورا) مهمترین متغیره: عربیکا معمولاً حدود ۱٫۰–۱٫۵٪ کافئین داره و روبوستا حدود ۲٫۰–۲٫۷٪ (بهصورت درصدِ وزن خشک دانه). پس خیلی وقتها چیزی که «به منشأ نسبت میدیم»، درواقع اثر گونه و ترکیب کشت همون کشوره.
چطور «کشور» روی کافئین اثر میگذاره؟
کشور تولیدکننده، معمولاً یعنی چه گونهای بیشتر کشت میشه (عربیکا یا روبوستا)، قهوه در چه ارتفاعی رشد کرده، و رایجترین فرآوری چیه. از نظر عددی، عربیکا بهطور معمول حدود ۱٫۰ تا ۱٫۵٪ کافئین داره و روبوستا حدود ۲٫۰ تا ۲٫۷٪ (برحسب وزن خشک دانه). بنابراین کشورهایی که روبوستا زیاد دارن، بهطور نسبی قهوههای پرکافئینتر به بازار میدن. با این حال، روش دمآوری، نسبت آببهقهوه، آسیاب و زمان خیلی بیشتر از «اسم کشور» عدد نهایی فنجون رو تعیین میکنه؛ پس عددهایی که میبینی، گرایشهای معمولن نه حکم قطعی.
معیار مشترک برای مقایسه که قاطی نکنیم
برای این راهنما، تصور کن یک فنجون پوراور/فیلتری ۲۰۰–۲۴۰ ml با رِسیپی استاندارد (نسبت حدود ۱:۱۶، رُست مدیوم) دم میکنی. در چنین شرایطی:
- عربیکای تکمنشأ معمولاً ۷۰–۱۱۰ mg کافئین میده.
- بلِند/تکمنشأ روبوستامحور میتونه ۹۰–۱۵۰ mg و حتی بالاتر بده.
برای اسپرسو هم یک شات ۶۰–۷۵ mg (میانگین) و دبل ۱۱۰–۱۵۰ mg معیار خوبیه؛ اگر منشأ روبوستامحور باشه، اغلب به سمت بالای بازه میره.
آمریکای جنوبی: تعادل و حجم تولید
برزیل؛ پادشاه حجم و بلِندهای دوستداشتنی
برزیل عمدتاً عربیکا تولید میکنه ولی کونیلون (روبوستا برزیلی) هم در دسترسه و در بسیاری بلِندهای اسپرسویی بهکار میره. نتیجهٔ رایج: فنجونهای متعادل با کافئین میانه رو به بالا اگر سهمی از روبوستا داخل بلِند باشه. برای پوراور ۲۴۰ ml عربیکای تکمنشأ برزیل، معمولاً ۷۵–۱۱۰ mg میبینی؛ برای اسپرسوی دبل بر پایهٔ بلِندهای ۸۰/۲۰ یا ۷۰/۳۰، ۱۲۰–۱۶۰ mg دور از ذهن نیست.
کلمبیا؛ تمیزی شسته و کافئین متعادل
کلمبیا نماد عربیکای شستهٔ ارتفاعبالاست: طعم تمیز، اسیدیتهٔ خوشرفتار. از نظر کافئین، معمولاً میانهٔ بازهٔ عربیکا. پوراور ۲۴۰ ml اغلب ۷۰–۱۰۰ mg، و اسپرسوی دبل ۱۱۰–۱۴۰ mg. برای نوشیدن روزمره، اگر «شارژ ملایم اما باثبات» میخوای، انتخاب امنیه.
پرو؛ ارتفاعات آند و شخصیت آرام
پرو هم مثل کلمبیا عربیکای ارتفاعبالا زیاد داره و پروفایل کافئینی مشابهی میده: پوراور ۷۰–۱۰۵ mg، اسپرسو دبل ۱۱۰–۱۴۰ mg. اگر مزهٔ نرم و شیرینی ملایم دوست داری، همین رِنج کافئینی هم معمولاً کافی به نظر میآد.
آمریکای مرکزی: معطرها با دانسیتی بالا
گواتمالا؛ آنتیگوا تا هوئهوئتننگو
گواتمالا پر از مزرعههای ارتفاعبالاست. عربیکای شسته با دانسیتی بالا یعنی گاهی برای استخراج، آسیاب کمی ریزتر میطلبه تا شارژ کافئینی «احساسی» بالا بیاد. پوراور ۷۵–۱۱۰ mg، اسپرسو دبل ۱۱۰–۱۵۰ mg بسته به رِسیپی.
کاستاریکا؛ کنترل دقیق فرآوری
کاستاریکا به فرآوریهای تمیز و گاهی هانیهای دقیق معروفه. از نظر کافئین، در میانهٔ عربیکا قرار میگیره: پوراور ۷۰–۱۰۰ mg. اگر حس کردی «لاغره»، پیش از بالا بردن دوز، آسیاب رو نیمکلیک ریزتر کن یا خروجی اسپرسو رو از ۱:۲ به ۱:۲٫۲ ببر.
مکزیک و هندوراس؛ دوستان روزمره
عربیکای شستهٔ خوشنوش برای مصرف روزانه. پوراور ۷۰–۱۰۰ mg، اسپرسو دبل ۱۱۰–۱۴۰ mg. اگر به کافئین حساستری، این کشورها گزینههای کمریسکیان.
آفریقا: زادگاه عربیکا و خانهٔ روبوستا
اتیوپی؛ ریزنقشِ ارتفاعبالا
اتیوپی، زادگاه عربیکاست. ارتفاع بالا (۱۸۰۰–۲۲۰۰ m) و واریتههای بومی، طعمهای گُلی/میوهای میده. کافئین معمولاً در میانه یا کمی پایینتر از میانگین عربیکا حس میشه: پوراور ۷۰–۱۰۰ mg؛ اسپرسو دبل ۱۱۰–۱۴۰ mg. چون دانسیتی بالاتر داره، برای شارژ بهتر، آب ۹۳–۹۵°C و بلومینگ دقیق جواب میده.
کنیا؛ اسیدیتهٔ پرطراوت و استخراج تمیز
کنیا هم عربیکای ارتفاعبالاست با فرآوری شسته. از نظر کافئین، مشابه کلمبیا/گواتمالا: پوراور ۷۵–۱۱۰ mg. اگر طعم شفاف و «شارژ واضح» میخوای، نسبت ۱:۱۶ با پالسریختن دقیق کمک میکنه.
اوگاندا؛ قلمرو روبوستا با عربیکای کوهستان
اوگاندا یکی از پایگاههای مهم روبوستاست؛ بنابراین بلِندهای اوگاندایی برای اسپرسو میتونن پرکافئینتر باشن. یک دبل اسپرسوی استاندارد از بلِند روبوستامحور بهراحتی ۱۲۵–۱۷۰ mg میده. اگر پوراور تکمنشأ عربیکای کوهستان اوگاندا رو بگیری، به محدودهٔ ۷۰–۱۰۵ mg برمیگردی.
رواندا و تانزانیا؛ معطرهای متعادل
عربیکای ارتفاعبالا با فرآوری شسته؛ از نظر کافئین میانه. پوراور ۷۰–۱۰۵ mg. برای اسپرسوهای نرم و متعادل، عالیان.
آسیا و اقیانوسیه: از بمب کافئینی تا جزیرههای معطر
ویتنام؛ غول روبوستا
ویتنام بیشترین روبوستا جهان رو تولید میکنه. طبیعیه که نوشیدنیهای ویتنامی با «فین» یا بلِندهای اسپرسویی ویتناممحور شارژ بیشتری بدن. پوراور با روبوستا خالص مرسوم نیست، ولی اگر تهیه بشه، ۹۰–۱۵۰ mg برای ۲۴۰ ml قابلانتظاره. اسپرسوی دبل بر پایهٔ بلِندهای پرروبوستا معمولاً ۱۳۰–۱۸۰ mg میده.
اندونزی (سوماترا، جاوه و…)
اینجا هم عربیکا داریم هم روبوستا؛ ضمن اینکه فرآوریهای خاص مثل گِیلینگ بَساه در سوماترا رایجه و حس «بدنهٔ سنگین» میده. بعضیها این سنگینی رو با «کافئین بیشتر» اشتباه میگیرن. واقعیت: اگر عربیکا باشه، میانهٔ عربیکا؛ اگر روبوستا باشه، بالاتر. پوراور عربیکای سوماترا ۷۵–۱۱۰ mg، دبل اسپرسوی بلِند اندونزیایی روبوستامحور ۱۲۵–۱۷۰ mg.
هند؛ تنوع از عربیکا تا روبوستا
جنوب هند هر دو گونه رو دارد. قهوهٔ «مونسونمالابار» (فرآوری خاص) از نظر کافئین لزوماً بالا نیست؛ حس دهانی خاصش ممکنه «قوی» به نظر بیاد. بلِندهای هندیِ اسپرسویی با سهم روبوستا، شارژ قابلتوجهی میدن: دبل ۱۲۰–۱۶۰ mg.
پاپوآ گینه نو؛ معطرِ ارتفاعبالا
عربیکای ارتفاعبالا با بافت لطیف و کافئین میانه: پوراور ۷۰–۱۰۰ mg. برای فنجونهای صبحگاهی سبک و خوشعطر عالیه.
یمن؛ ریشههای تاریخی روی تراسهای کهن
عربیکای یمن با ارتفاع بالا و فرآوری طبیعی/سنتی شناخته میشه. از نظر کافئین، میانهٔ عربیکا؛ اما چون طبیعیاند، «پرمایگی حسشده» ممکنه بالاتر باشه. پوراور ۷۰–۱۰۵ mg، با کنترل جریان آب.
یک جدول مرجع جمعوجور برای دمدستیبودن
اعداد حدودیان و با رُست، آسیاب و نسبت دمآوری جابهجا میشن.
| کشور/منطقه | گرایش گونهای | پوراور ۲۰۰–۲۴۰ ml | اسپرسو دبل |
|---|---|---|---|
| برزیل (عربیکا/کونیلون) | میانه → رو به بالا در بلِند | 75–110 mg | 120–160 mg |
| کلمبیا (عربیکای شسته) | میانه | 70–100 mg | 110–140 mg |
| پرو (عربیکای ارتفاعبالا) | میانه | 70–105 mg | 110–140 mg |
| گواتمالا (عربیکای ارتفاعبالا) | میانه | 75–110 mg | 110–150 mg |
| کاستاریکا (شسته/هانی) | میانه | 70–100 mg | 110–140 mg |
| مکزیک/هندوراس (عربیکا) | میانه | 70–100 mg | 110–140 mg |
| اتیوپی (عربیکای ارتفاعبالا) | میانه تا کمی پایینتر | 70–100 mg | 110–140 mg |
| کنیا (عربیکای شسته) | میانه | 75–110 mg | 110–145 mg |
| اوگاندا (روبوستا پررنگ) | بالاتر در بلِندها | 80–120 mg* | 125–170 mg |
| اندونزی (عربیکا/روبوستا) | متغیر | 75–110 mg** | 120–170 mg |
| ویتنام (روبوستا غالب) | بالاتر | 90–150 mg | 130–180 mg |
| هند (مخلوط گونهها) | متغیر | 75–115 mg | 120–160 mg |
| یمن (عربیکای طبیعی) | میانه | 70–105 mg | 110–145 mg |
* اگر ترکیب عربیکاست، به محدودهٔ عربیکا برمیگرده.
** برای عربیکای سوماترا/جاوه؛ روبوستا این عدد را بالا میبرد.
فرآوری شسته، طبیعی، هانی؛ روی «کافئینِ ذاتی» اثر میذاره یا نه؟
کافئینِ ذاتی دانه با فرآوری عوض نمیشه؛ یعنی چه دانه رو شسته (Washed) فرآوری کنن، چه طبیعی (Natural/Dry) یا هانی (Honey/Pulped Natural)، درصد کافئینِ داخل دانه همونیه که بوده. اما چیزی که تغییر میکنه، نحوهٔ استخراج و ادراک شدته:
شسته (Washed)
مُخاط روی دانه زودتر جدا میشه، خشککردن تمیزتره. نتیجه معمولاً نوشیدنی شفافتر و تمیزتره. از نظر استخراج، چون دانهها یکنواختتر خشک میشن، رفتار آسیاب و جریان آب قابلپیشبینیتر میشه؛ یعنی برای رسیدن به بازده مطلوب و mg واقعیتر کار راحتتره.
طبیعی (Natural/Dry)
میوه با دانه تا خشکشدن همراه میمونه. این روش به خاطر باقیماندن ترکیبات میوهای، گاهی بدنهٔ بالاتر و حس شیرینی میده. مردم این «پرمایگی» رو بعضی وقتها به حساب «کافئین بیشتر» میگذارند، ولی mg ذاتی ثابته. اگر رُست یکسان و وزن ورودی یکسان باشه، تفاوت mg فنجون بیشتر از جنس تفاوت بازده استخراج و احساس دهانیه.
هانی (Honey)
چیزی بین شسته و طبیعی؛ مقداری مخاط روی دان میمونه و خشک میشه. کنترل خشککردن سختتره و بسته به زرد/قرمز/سیاه بودن هانی، رفتار دمآوری کمی عوض میشه. باز هم کافئینِ ذاتی تغییر نکرده؛ آنچه فرق میکند مسیر آب، شکنندگی دان و در نهایت بازده استخراج است.
جمعبندی این بخش با یک جملهٔ ساده: فرآوری طعم و بافت را عوض میکند و میتواند استخراج را آسان/سخت کند؛ ولی اگر وزن قهوه، رُست، آسیاب و رِسیپی یکسان باشد، تفاوت کافئین فنجون معمولاً کم است و زیر سایهٔ متغیرهای دمآوری گم میشود.
آیا ارتفاع و آفتها واقعاً کافئین را بالا/پایین میبرند؟
قهوه در ارتفاع بالا کندتر رشد میکند، دانه دانسیتی بالاتر میگیرد و طعم پیچیدهتر میشود. از نظر کافئینِ گیاهی، تصویر سادهش این است:
- ارتفاع بالاتر + فشار آفت کمتر → تمایل به کافئین پایینتر (در حد همان عربیکای کلاسیک).
- ارتفاع پایینتر/گرمتر + فشار آفت بیشتر → تمایل به کافئین بالاتر (و همینجاست که روبوستا خوش میدرخشد).
با این حال، استثنا زیاد است؛ ارقام (Cultivars)، تغذیهٔ خاک و شیوهٔ فرآوری میتوانند این الگو را جابهجا کنند.
در عمل، منشأ چطور روی «mg داخل فنجون» من اثر میگذارد؟
واقعیت روزمره اینه: روش دمآوری، نسبت آببهقهوه، آسیاب و زمان خیلی بیشتر از «اسم کشور» عدد نهایی mg را تعیین میکنند. با این حال چند قانون سرانگشتی کمک میکند:
اگر قهوهات عربیکای ارتفاعبالای شسته است (مثل خیلی از اتیوپیها و کلمبیاها)
- برای پوراور: نسبت ۱:۱۶ شروع خوبیه. اگر حس کردی «شارژ» کمه و طعم هنوز لطیفه، یا دوز رو ۱ گرم بالا ببر یا آسیاب رو یک کلیک ریزتر کن تا mg عملیاتی کمی افزایش پیدا کنه.
- برای اسپرسو: نسبت ۱:۲ و زمان ۲۵–۳۰ ثانیه. اگر شات «لاغر» بود، خروجی رو تا ۱:۲٫۲ ببر.
اگر قهوهات منشأ روبوستامحور یا بلِندهای پرروبوستا (مثل بخشی از اوگاندا/اندونزی/ویتنام) است
- حواست به کافئین مجموع روزانه باشه؛ یک دبل اسپرسو معمولی ممکنه ۱۲۵–۱۷۰ mg بده.
- در نوشیدنیهای شیری (لاته/فلتوایت)، «شدت حسشدهٔ پایینتر» گولت رو گول نزنه—mg همان تعداد شاته.
اگر طبیعی/هانی مینوشی و حس میکنی «قویتر» است
- بهجای کمکردن مقدار قهوه، اول آسیاب را اندکی درشتتر کن یا دمای آب را ۱–۲ درجه کم کن؛ اغلب «حس قوی» از TDS بالاتر میآد، نه از کافئین بالاتر.
جدول مرجع کوچک: منشأ × گرایش گونه × برداشت کافئینی
| منشأ | گرایش گونهای رایج | گرایش کافئینی (نسبی) | یادداشت دمآوری |
|---|---|---|---|
| اتیوپی (ارتفاعات) | عربیکای ارتفاعبالا | میانه تا پایینتر | آسیاب کمی ریزتر، دمای ۹۳–۹۵°C برای پوراور |
| برزیل | عمدتاً عربیکا + کمی روبوستا | میانه؛ در بلِندها رو به بالا | برای اسپرسوهای شیری عالی |
| اکوادور | هر دو (بسته به منطقه) | متغیر | برچسب را بخوان: ارتفاع/گونه تعیینکننده است |
| اوگاندا | روبوستا پررنگ + عربیکای کوهستان | بالاتر (اغلب) | برای شارژ صبحگاهی، ولی مراقب مجموع روزانه |
| اندونزی (سوماترا/جاوه) | هر دو + فرآوریهای خاص | متغیر؛ روبوستا بالا | بافت سنگین لزوماً یعنی کافئین بیشتر نیست |
| کلمبیا | عربیکای شستهٔ ارتفاعبالا | میانه | تمیز و متعادل؛ کنترلپذیر |
| ویتنام | روبوستا غالب | بالاتر | برای بلِندهای اسپرسویی پُرکرما |
نسخهٔ عملی برای مدیریت کافئین با نگاه به منشأ
- اول گونه را بخوان: اگر روی بسته نوشته Robusta/Conilon یا Blend با درصد روبوستا، انتظار کافئین بالاتر داشته باش.
- بعد فرآوری را بشناس: شسته = تمیز و کنترلپذیر؛ طبیعی/هانی = ممکن است «قویتر حس» شود، نه لزوماً mg بیشتر.
- رُست و ارتفاع را در آسیاب ترجمه کن: ارتفاعبالا/شسته معمولاً آسیاب ریزتر و آب کمی گرمتر میطلبد تا بازده بالا برود.
- بهجای جنگ با منشأ، رِسیپی را فاینتیون کن: وزن ثابت بگیر، یک متغیر را تغییر بده و ببین «حالِ بدن»ت با چه mgای بهتره.
نسخهٔ دمدستیِ انتخاب کشور بر اساس حالوهوای کافئینی
- دنبال شارژ بالا هستی → کشورها/بلِندهای روبوستامحور مثل ویتنام، اوگاندا، بعضی اندونزیها.
- دنبال تعادل روزمره هستی → کلمبیا، برزیلِ عربیکایی، پرو، گواتمالا.
- دنبال لطافت و رایحه با شارژ معقول هستی → اتیوپی، کنیا، یمن.
پرسش عملی: منشأ دست منه، شارژ رو چطور دقیقتر تنظیم کنم؟
اگر قهوهات عربیکای ارتفاعبالاست (اتیوپی/کلمبیا/گواتمالا)
- برای پوراور: آسیاب نیمکلیک ریزتر و آب ۹۳–۹۵°C کمک میکنه بازده بالا بره و mg واقعیتری بگیری.
- برای اسپرسو: نسبت ۱:۲ شروع کن؛ اگر «لاغر» بود ولی طعم سالمه، خروجی رو به ۱:۲٫۲–۲٫۴ برسون.
اگر قهوهات روبوستامحور یا بلِند پرروبوستاست (ویتنام/اوگاندا/بعضی اندونزیها)
- بهجای بزرگکردن لیوان شیری، تعداد شات رو ملاک بگیر. لاتهٔ سهشات = mg بیشتر حتی اگر خیلی «ملایم» حس بشه.
- اگر شبها بیخوابی، تکشات یا دکاف رو امتحان کن.
اگر طبیعی/هانی نوشی و حس میکنی «قویتره»
- اغلب «قدرت حسشده» از TDS و بافته نه از کافئین. اول آسیاب رو اندکی درشتتر کن یا نسبت رو یک پله رقیقتر بگیر، بعد اگر لازم بود وزن قهوه رو کم/زیاد کن.
جمعبندی میزان کافئین قهوه
جمعبندی: «میزان کافئین قهوه» بیش از آنکه با اسم کشور قفل شود، تابع گونه (عربیکا/روبوستا)، ارتفاع کشت و مهمتر از همه تنظیمات دمآوری است. ترُوار مسیر را تعیین میکند، اما این تویی که با نسبت ۱:۱۶ یا ۱:۲ در اسپرسو، درجه آسیاب و زمان عصارهگیری، عدد فنجان را مدیریت میکنی. نتیجه؟ میتوانی بین شارژ زیادِ بلِندهای روبوستامحور و تعادل لطیف عربیکاهای ارتفاعبالا دقیق انتخاب کنی.
برای کنترل بهتر، ابتدا گونه و فرآوری را بخوان، سپس دستور را فاینتیون کن: اگر «قویتر حس» میشود اما بیخوابی میآورد، بهجای کمکردن وزن، آسیاب را اندکی درشتتر یا دمای آب را ۱–۲ درجه پایینتر ببر. اگر «شارژ کافی» نمیگیری، یک گرم به دوز اضافه کن یا زمان تماس را کمی افزایش بده. با این رویکرد، هر فنجان دقیقاً مطابق نیاز و ریتم روزت خواهد بود.
FAQ – سوالات متداول میزان کافئین قهوه
قهوه هر کشور چقدر کافئین دارد؟
گرایش کلی این است: عربیکاهای ارتفاعبالا در میانهٔ بازه و بلِندهای روبوستامحور بالاتر؛ اما عدد نهایی بیشتر به رِسیپی و استخراج وابسته است.
ترُوار دقیقاً چه اثری روی کافئین میگذارد؟
از طریق ارتفاع، فشار آفت و گونه؛ شرایط سختتر و آفت بیشتر با تمایل به کافئین بالاتر همراه است، ولی دمآوری تعیینکنندهٔ mg فنجان است.
آیا فرآوری شسته، طبیعی یا هانی کافئین ذاتی را تغییر میدهد؟
خیر؛ فرآوری طعم و بافت را تغییر میدهد و میتواند استخراج را آسان/سخت کند، اما درصد کافئینِ ذاتی ثابت میماند.
اسپرسو بیشتر کافئین دارد یا پوراور؟
بهازای هر سروینگ، دبل اسپرسوی روبوستامحور معمولاً بالاتر از پوراورِ عربیکا است؛ با این حال حجم فنجان و نسبت نهایی مهماند.
چطور کافئین فنجانم را کم/زیاد کنم؟
برای افزایش: دوز بیشتر، آسیاب ریزتر، زمان تماس کمی طولانیتر. برای کاهش: فنجان کوچکتر، نسبت رقیقتر، آسیاب درشتتر و زمان کوتاهتر.
کدام منشأ برای تعادل روزمره مناسبتر است؟
کلمبیا، برزیل عربیکایی، پرو و گواتمالا معمولاً کافئین متعادل و طعم تمیز میدهند؛ برای شارژ بیشتر سراغ بلِندهای روبوستامحور و ویتنام/اوگاندا برو.
اگه از خوندن این مقاله لذت بردی، مطمئن باش توی بقیه بخشهای «کافیلوژی» کلی مطلب جذاب دیگه منتظرت هست:
- قهوهشناسی : شامل دستهبندیهای شیمی و ترکیبات قهوه، دانه و گیاه قهوه، تاریخ و فرهنگ قهوه، تجارت و برندهای قهوه؛ که مسیری برای آشنایی با انواع دانه قهوه عربیکا و روبوستا، تاریخچه و خاستگاه قهوه در جهان به همراه معرفی بهترین قهوههای دنیا و کلی مطلب تخصصی دیگه که در مورد قهوه باید دونست.
- قهوه و سلامتی : شامل دستهبندیهای تأثیر قهوه بر بدن، ملاحظات پزشکی، داروها و مکملها، سبک زندگی سالم؛ که به بررسی خواص قهوه برای بدن، نقش قهوه در لاغری، ارتباط قهوه و فشار خون، آشنایی با مضرات مصرف زیاد قهوه و تاثیر آن بر طول عمر و چندین مقاله عالی مربوط به سلامتی افرادی که نوشیدن قهوه، سبک زندگیشونه، پرداخته میشه.
- رست و طعم قهوه : شامل دستهبندیهای انواع رست، آنالیز حسی، عوامل مؤثر، ابزارهای رست؛ مطالبی هستن برای درک بهتر رست لایت، مدیوم، دارک، بررسی تاثیر رست بر طعم قهوه، درک پروفایل رست قهوه، تفاوت قهوه اسیدی و تلخ، ویژگیهای قهوه تازهبرشته و کلی موضوع مختلف دیگه.
- وسایل تهیه قهوه : شامل دستهبندیهای دستگاهها و ابزار، ابزارهای مکمل، مقایسه و خرید، نگهداری و تعمیر؛ که در واقع راهنمایی هست برای خرید بهترین قهوه ساز خانگی، معرفی فرنچ پرس و کمکس و باقی قهوه سازها، انتخاب دستگاه اسپرسوساز خانگی، مقایسه قهوهسازهای برقی و دستی، معرفی لوازم جانبی درست کردن قهوه و خلاصه اینکه هیچ ابزاری اینجا از قلم نیوفتاده.
- دمآوری قهوه : شامل دستهبندیهای روشهای دمآوری، دستورهای خاص، پارامترهای اثرگذار، اشتباهات رایج؛ که در اون آموزش دمآوری قهوه با فرنچ پرس، موکاپ، اسپرسوساز و قهوه سازهای دیگه و همینطور درست کردن قهوه ترک، انتخاب بهترین روش تهیه قهوه، دستور تهیه قهوه سرد و حتی دستورهای خیلی خاص درست کردن قهوه وجود داره.
- مهارت باریستا : شامل دستهبندیهای مهارتهای پایه، اسپرسوساز و آسیاب، فومگیری و هنر لاته، مدیریت کافه؛ که به مطالبی مثل آشنایی با اینکه باریستا کیه، نکات مهم و حرفهای باریستا شدن، آموزش لاته آرت، تسلط بر تکنیکهای اسپرسوگیری، تمرینات فومگیری و خیلی نکات تخصصی دیگه پرداخته شده.
