فیلتر کربن فعال دانه ای؛ وسایل درست کردن قهوه

قهوه وقتی با «فیلتر کربن فعال دانه‌ای برای قهوه» آغاز شود، اولین چیزی که حس می‌کنی خاموش‌شدن بوی کلر و بازشدن نت‌های عطریه. GAC با جذب سطحی، مزه‌وبوی بد آب رو می‌گیره اما املاح مفید رو به‌حال خودش می‌ذاره؛ یعنی برای اسپرسو و بروینگ دستی یه قدم طلاییه. اگر دنبال ثبات مزه در کافه هستی یا می‌خوای در خانه درست کردن قهوه رو جدی‌تر پیش ببری، این فیلتر بهترین و اقتصادی‌ترین شروعه.

پرسش‌های پرتکرار مثل «واقعاً کلر عطر قهوه رو می‌کشه؟» و «GAC سختی رو کم می‌کنه؟» اینجاست پاسخ می‌گیرن: بله، کلر قاتل عطره؛ و نه، سختی دست‌نخورده می‌مونه و برای رسوب باید به رزین یا RO فکر کرد. ما در کافی‌لوژی، ویکی‌پدیا قهوه ایران مسیر انتخاب، نصب و پایش رو قدم‌به‌قدم می‌گیم تا هم طعم بهتر بشه هم عمر قهوه ساز زیاد. اگر قصد خرید قهوه تخصصی داری و می‌خوای مقایسه‌ی طعمی دقیق‌تری انجام بدی—بدون درگیرشدن با بوهای مزاحم—GAC انتخاب هوشمندانه‌ایه. حتی وقتی دغدغه قیمت قهوه داری، این فیلتر با هزینه‌ی نگهداری کم، بیشترین بازده رو در کیفیت فنجون می‌ده و برای باریستا‌ها پلیه بین آب شهری و فنجون تمیز.

بعد از خوندن این مقاله دیگه میدونیم…

• چطور با GAC کلر و بو رو هدفمند حذف کنیم.
• چه زمانی سراغ رزین یا RO برای رسوب برویم.
• کربن کاتالیزوری چه فرقی با GAC معمولی دارد.
• با چه دبی/EBCT و نگهداری، طعم پایدار می‌ماند.

فیلتر کربن فعال دانه ای(GAC) چیه و چرا برای قهوه مهمه؟

اگه قهوه رو جدی می‌گیری، باید آب رو جدی‌تر بگیری. بخش عمده‌ی طعم فنجونت آبِ؛ و «کربن فعال دانه‌ای» یا همون GAC یکی از ساده‌ترین و عاقلانه‌ترین راه‌هاست که مزه و بوی ناجور آب رو بگیره تا عصاره‌گیری قهوه تمیزتر و قابل‌پیش‌بینی‌تر بشه.
GAC در اصل دونه‌های ریز کربنه که حسابی «فعال» شده‌ن؛ یعنی سطح داخلی عجیب‌وغریب بزرگی دارن (از اون اعداد باحال: هر گرمش می‌تونه صدها مترمربع سطح داشته باشه). این سطح غول‌پیکر مثل هتل پنج‌ستاره برای مولکول‌های بو و مزه‌ی بد عمل می‌کنه: می‌چسبن بهش و دیگه وارد فنجونت نمی‌شن. نتیجه؟ آب خوش‌بوتر، قهوه شفاف‌تر، نت‌های عطری واضح‌تر.

این فیلترها برای از بین بردن «کلر آزاد»، ترکیبات آلی فرّار (VOCs)، بعضی بوها و مزه‌های لج‌درآر عالی‌ان. اما یادت باشه GAC «سختی» آب (کلسیم‌ومنیزیم) رو کم نمی‌کنه؛ کارش حذف مزه و بوئه، نه تنظیم املاح. برای کنترل مقوله‌ی رسوب و قلیائیت باید بری سراغ رزین تبادل یونی یا سیستم‌های ترکیبی.

GAC دقیقاً چطور کار می‌کنه؟

مکانیزمش «جذب سطحی»ه (adsorption، نه absorption). دونه‌های کربن با منافذ خیلی ریز، مولکول‌های مزه‌وبو رو مثل آهن‌ربا می‌گیرن. هرچی «زمان تماس» آب با بستر کربن بیشتر باشه (همون EBCT)، فرصت جذب بالاتره. پس عمق بستر و دبی عبوری مهمه: خیلی تند از فیلتر رد کنی، اون‌قدری وقت نمی‌دی که کربن کارش رو بکنه.

دانه‌ای یا بلاک؟

کربن فعال «دانه‌ای» (GAC) دونه‌های آزاد و جریان‌پذیر داره؛ مقاومت هیدرولیک کمتره، دبی خوبی می‌ده، ولی اگه طراحی خوب نباشه «کانالیزه شدن» می‌تونه کارایی رو کم کنه. «کربن بلاک» همون کربنه که پرس و قالب شده؛ تماس یکنواخت‌تر می‌ده ولی دبی پایین‌تره و زودتر می‌گیره. برای قهوه‌خورهای خانگی GAC کیفیت-به-مصرف خیلی خوبی می‌ده؛ برای باریستاها و کافه‌ها معمولاً ترکیبی از هر دو دیده می‌شه.

---

داستان کربن فعال: از مصر باستان تا قهوه‌سازهای امروزی

باور کن یا نه، ایده‌ی استفاده از زغال برای بهتر کردن آب و بو چیز جدیدی نیست. مصری‌های باستان برای نگهداری مایعات از زغال چوب کمک می‌گرفتن. توی نوشته‌های یونانی هم ردپاش هست؛ حکیم‌هایی مثل بقراط از قدرت جذب بو توسط زغال گفتن.
اما «کربن فعال» به شکل علمی و صنعتی، اوایل قرن بیستم ترکوند. اوایل دهه‌ی ۱۹۰۰ فرآیندهای «فعالسازی» (بخار/حرارتی یا شیمیایی) سر و شکل گرفت و توی جنگ جهانی اول ماسک‌های گاز از کربن فعال استفاده کردن. بعدش، تصفیه‌خانه‌های شهری برای حذف طعم‌وبوی کلر و ترکیبات آلی سراغش رفتن.

دهه‌های پایانی قرن بیستم که موج قهوه‌ی موج‌سوم بلند شد و ملت فهمیدن چرا نت‌های یاسیِ اتیوپی تو یه شهر می‌درخشه و تو شهر دیگه خفه می‌شه، توجه به «کیفیت آب» وارد دنیای قهوه شد. سازمان‌ها و مسابقات قهوه استانداردهایی برای آب پیشنهاد دادن و شرکت‌هایی مثل BRITA، BWT، Everpure و 3M کارتریج‌هایی ساختن که معمولاً هسته‌ی کربنی (GAC یا بلاک) رو با رزین‌ها ترکیب می‌کنن تا هم مزه‌بو درست شه هم رسوب مهار.

---

شیمی آب قهوه: GAC چه چیزهایی رو حذف می‌کنه و چه چیزهایی رو نه؟

بذار با زبان خودمونی صافش کنیم:

چیزهایی که GAC خوب می‌گیره

• کلر آزاد: قاتل عطر قهوه‌ست. GAC باهاش خیلی خوبه.
• بو و مزه‌های نامطبوع: بوی لوله، خاک، کپک‌مآب، مواد آلی فرّار.
• بعضی آلاینده‌های آلی: بسته به طراحی و «اندازه منفذ»، کربن می‌تونه خیلی از VOCها رو جمع کنه.

چیزهایی که GAC به تنهایی قهرمانش نیست

• کلرامین: بعضی شهرها به‌جای کلر از کلرامین استفاده می‌کنن؛ GAC معمولی روی کلرامین کند عمل می‌کنه. راه‌حل؟ «کربن کاتالیزوری» (نوع خاصی از GAC) یا بسترهای ترکیبی که مخصوص کلرامین طراحی شدن.
• سختی آب (کلسیم/منیزیم): GAC این‌ها رو حذف نمی‌کنه. رسوب بویلر اسپرسوسازت همچنان پابرجاست مگر رزین تبادل یونی یا روش‌های دیگه وارد بشن.
• TDS کلی: عدد قلمبه‌ی TDS رو پایین نمیاره؛ تمرکزش روی مزه‌وبوئه، نه همه‌ی جامدات محلول.

چرا این‌ها برای قهوه مهمه؟

عصاره‌گیری قهوه با شیمی آب بازی می‌کنه. املاح مناسب موجب استخراج خوش‌تعادل می‌شن، ولی کلر و بوها عطر رو می‌کشن. هدف ما معمولاً اینه: کلر و بو حذف، قلیائیت و سختی تو یه بازه‌ی منطقی. خیلی‌ها برای قهوه‌ی فیلتری یا فرنچ‌پرس فقط GAC می‌ذارن و اوکی‌ان؛ برای اسپرسو چون بویلر و دمای بالا داریم، کنترل رسوب هم حیاتی می‌شه.

---

مواد اولیه، اعداد مهم و حرف‌های فنی که بدردت می‌خوره (بدون دردسر)

کربن فعال از منابع مختلف تولید می‌شه: پوست نارگیل، چوب، زغال‌سنگ. هرکدوم ریزساختار منافذ متفاوت دارن. پوست نارگیل محبوب قهوه‌بازهاست چون بوی اضافی نمی‌ده و معمولاً پروفایل جذب طعم‌وبو برای آب خوردنی خوبه.

چند اصطلاح کاربردی

• عدد ید (Iodine Number): به‌زبان ساده شاخص ظرفیت جذب می‌تونه باشه؛ هرچی بالاتر، معمولاً سطح داخلی بیشتری.
• اندازه دانه (mesh): دونه‌های ریزتر سطح تماس بیشتری می‌دن ولی افت فشار هم بیشتر می‌شه.
• عمق بستر و EBCT: عمق بیشتر و زمان تماس طولانی‌تر = جذب بهتر.
• NSF 42/53: روی بعضی کارتریج‌ها می‌بینی. 42 یعنی کاهش طعم/بو/کلر؛ 53 درباره‌ی آلاینده‌های خاصه. این‌ها استانداردهای آزمونن، نه جادو.

کربن کاتالیزوری برای کلرامین

اگه شهرت از کلرامین استفاده می‌کنه، دنبال فیلترهایی باش که صراحتاً «Catalytic Carbon» یا «Chloramine reduction» رو نوشته باشن. ساختار سطحیِ اصلاح‌شده‌ی این کربن‌ها واکنش‌پذیری بیشتری به کلرامین می‌ده.

---

مقایسه‌ی GAC با گزینه‌های دیگه: کدوم به درد قهوه می‌خوره؟

بیایم سریع و منصفانه مقایسه کنیم:

GAC (قهرمان مزه و بو)

• قوت: حذف کلر و بوهای بد، بهبود شفافیت عطری قهوه، نصب آسان، هزینه‌ی کم.
• ضعف: تغییر ندادن سختی/قلیائیت، حساس به دبی زیاد و کانالیزه شدن، نیاز به تعویض به‌موقع.

کربن بلاک

• قوت: تماس یکنواخت‌تر، فیلتراسیون ریزترِ فیزیکی.
• ضعف: افت فشار بیشتر، دبی کمتر، احتمال گرفتگی زودتر. اغلب در کنار GAC یا به‌عنوان مرحله‌ی پایین‌دست به کار می‌ره.

رزین تبادل یونی

• قوت: کم کردن رسوب با حذف یا تغییر شکل یون‌های سختی (کلسیم/منیزیم).
• ضعف: طعم آب ممکنه خیلی عوض شه؛ اگه زیاده‌روی شه قهوه لاغر می‌شه. نیاز به طراحی درست (و بعضاً رژنراسیون یا کارتریج‌های یک‌بارمصرفِ هوشمند).

اسمز معکوس (RO)

• قوت: حذف شدید TDS؛ وقتی آب شهری خیلی بد یا بسیار سخت/شور باشه، نجات‌بخشه.
• ضعف: خیلی «تمیز» می‌کنه؛ برای قهوه باید «رِمینرالیزه» کنی تا املاح مفید برگردن. هزینه‌ی نصب و نگهداری بالاتر، بازیافت پساب.

سیستم‌های ترکیبی مخصوص قهوه

کارتریج‌هایی مثل BRITA Purity C یا BWT Bestmax معمولاً GAC + رزین دارن؛ هم کلر و بو رو می‌گیرن، هم سختی و قلیائیت رو تا بازه‌ی دوست‌داشتنی قهوه میارن پایین. برای اسپرسو، این‌ها انتخاب معقولن؛ برای قهوه‌های دستی هم یه پارچ GAC خوب معمولاً کافی و مقرون‌به‌صرفه‌ست.

---

انتخاب و استفاده: از پارچ تا هدگروپ اسپرسو؛ چی بخرم و چطور به کار بگیرم؟

اول ببین هدفت چیه و آب شهرت چه وضعیه. بعد انتخاب کن:

اگه کافه نداری و خونه قهوه می‌گیری

• پارچ‌های فیلتردار GAC: ساده و به‌صرفه. کلر و بو می‌ره، طعم قهوه بازتر می‌شه. برای V60، کمکس و فرنچ‌پرس عالیه.
• فیلترهای زیرسینکی GAC: دبی بیشتر، دوام طولانی‌تر. اگه روزی چند بار قهوه می‌گیری و آب‌خوریت هم زیاده، گزینه‌ی تمیزتره.

اگه اسپرسوساز داری (خونه یا کافه)

• کارتریج‌های خطی ترکیبی (GAC + رزین): هدف دوگانه: مزه‌ی آب بهتر + رسوب کمتر. معمولاً روی مسیر ورودی آب دستگاه نصب می‌شن.
• اگه شهرت کلرامین داره: فیلتر با «کربن کاتالیزوری» بگیر.
• آب خیلی سخت؟: شاید نیاز به RO + رِمینرالیزیشن داشته باشی، ولی برای بیشتر شهرها کارتریج ترکیبی درست و حسابی کفایت می‌کنه.

ظرفیت، دبی و زمان تماس

به «ظرفیت» کارتریج (مثلاً چند هزار لیتر) و «حداکثر دبی» توجه کن. دبی خیلی بالا باعث می‌شه آب به‌قدر کافی با کربن تماس نداشته باشه و کلر رد شه. اگه نمی‌خوای سرعت جریان رو کم کنی، برو سراغ کارتریج بزرگ‌تر یا دولایه (پیش‌فیلتر رسوب + GAC).

با چه عددهایی حال کنیم؟

در عمل، خیلی از قهوه‌دوست‌ها این بازه‌ها رو دوست دارن (حدودی و قابل انعطاف):

• سختی کل (GH): حدود ۵۰ تا ۱۰۰ ppm به‌صورت CaCO₃
• قلیائیت (KH/Alkalinity): حدود ۴۰ تا ۷۰ ppm
• TDS: معمولاً حوالی ۷۵ تا ۱۵۰ ppm برای قهوه‌های دستی؛ برای اسپرسو کمی بالاتر هم جواب می‌ده.
  GAC این اعداد رو خودش تنظیم نمی‌کنه؛ فقط مزه و بو رو مرتب می‌کنه. اما وقتی بقیه اجزا ثابت باشه، همین یک حرکت می‌تونه تفاوت اساسی بسازه.

---

نگهداری، تست و عیب‌یابی: کی تعویض کنم و از کجا بفهمم درست کار می‌کنه؟

هیچ فیلتری ابدی نیست. GAC وقتی جاهاش پر شد، دیگه جذب نمی‌کنه و حتی ممکنه «شکست» بده (بو و کلر یهویی برگردن). پس برنامه‌ی نگهداری داشته باش.

هر چند وقت عوض کنم؟

به یکی از این‌ها تکیه کن (هرکدوم زودتر رسید):

• زمان: خیلی از کارتریج‌های خانگی ۲ تا ۳ ماه، بعضی‌های حرفه‌ای ۶ تا ۱۲ ماه.
• حجم آب عبوری: مثلاً ۱۵۰ تا ۶۰۰ لیتر برای پارچ‌ها، چند هزار لیتر برای کارتریج‌های خطی.
• بو/مزه: اگه بوی استخر برگشت یا قهوه کم‌جان شد، وقتشه.

ابزارهای ساده‌ی پایش

• نوارهای سنجش کلر آزاد: می‌تونی قبل و بعد فیلتر تست کنی. بعد فیلتر باید نزدیک صفر باشه.
• TDS متر: برای GAC تغییر زیادی نشون نمی‌ده، ولی برای دنبال کردن روند کلی آب مفیده (حواست باشه TDS متر کیفیت حسی رو تضمین نمی‌کنه).
• چکش‌کاری حسی: یه لیوان آب قبل فیلتر، یه لیوان بعد فیلتر. دماغتو داور کن! بوی کلر باید غیب بشه.

نکات بهداشتی و راه‌اندازی

• شست‌وشوی اولیه (Flushing): کارتریج نو رو طبق راهنما چند دقیقه با دبی توصیه‌شده بشور تا گردکربن بره.
• پیش‌فیلتر رسوب: اگه آب ذرات معلق داره، یه پیش‌فیلتر ۵ میکرون قبل از GAC بذار. عمر کربن بیشتر می‌شه.
• مدیریت دما: آب خیلی داغ از فیلتر عبور نده؛ اکثرشون برای آب سرد/ولرم طراحی شدن.
• ضدعفونی دوره‌ای مسیر: مخصوصاً تو کافه‌ها، مسیر و اتصالات رو هر چند ماه یه‌بار طبق دستورالعمل بهداشتی تمیز کن.

عیب‌یابی‌های رایج

• بوی کلر هنوز هست: یا دبی زیادیه (آب تند رد می‌شه)، یا کارتریج ضعیفه/رو به اتمامه، یا کلرامین داری و باید کربن کاتالیزوری بگیری.
• قهوه کدر و بی‌حال: مشکل از GAC نیست؛ به سختی/قلیائیت نگاه کن. شاید رزین یا کارتریج ترکیبی لازم داری.
• افت فشار زیاد: کارتریج گرفتگی داره یا اندازه‌اش برای مصرفت کوچیکه. پیش‌فیلتر رسوب کمک می‌کنه.

---

چند سناریوی واقعی؛ از «یخچال و پارچ» تا «بویلر اسپرسوساز»

برای این‌که راحت‌تر تصمیم بگیری، بیایم چند موقعیت واقعی رو تصور کنیم:

سناریو ۱: خونه‌ام، آب شهر کلر داره، قهوه‌هام بیشتر دستی‌ان

یه پارچ فیلتردار GAC یا یه فیلتر زیرسینکی تک‌مرحله‌ای GAC بگیر. بو و کلر می‌رن، نت‌ها بازتر می‌شن. احتمالاً لازم نیست درگیر رزین بشی مگر این‌که کتری‌ات خیلی زود جرم می‌گیره.

سناریو ۲: خونه‌ام اسپرسوساز دارم، کتری هم رسوب می‌گیره

برو سراغ کارتریج ترکیبی GAC + رزین. این‌طوری هم مزه آب رو درست می‌کنی، هم سختی رو در یه بازه امن نگه می‌داری که بویلر نفس بکشه. ظرفیت کارتریج رو با مصرفت هماهنگ انتخاب کن.

سناریو ۳: کافه‌ام و حجم آب بالاست

سیستم چندمرحله‌ای: پیش‌فیلتر رسوب → بستر کربن (GAC یا بلاک) → رزین. بسته به تحلیل آب شهری‌ات شاید یه مرحله‌ی محافظ کلرامین یا حتی RO + رِمینرالیزیشن لازم بشه. هدف: پایداری. مشتری هر روز باید همون طعم رو تجربه کنه.

سناریو ۴: شهر من کلرامین استفاده می‌کنه

کربن کاتالیزوری بگیر. بعضی برندها به‌طور مشخص کارتریج «Chloramine Reduction» دارن. اگه با کارتریج معمولی بجنگی، همیشه یه ته‌بو می‌مونه و قهوه خفه می‌شه.

سناریو ۵: آب خیلی سخته یا شور

اینجا GAC تنها جواب نمی‌ده. معمولاً RO + کارتریج رِمینرالیزه یا یک راهکار سفارشی می‌خواد. بعد از RO، برای مزه و بو باز هم یه مرحله کربن خیلی مفیده، ولی املاح رو باید برگردونی تا قهوه جون بگیره.

---

چند ریزه‌کاری باریستایی برای اینکه قهوه‌ات بدرخشه

• پایداری آب = پایداری عصاره‌گیری: با تعویض به‌موقع کارتریج و ثابت نگه داشتن دبی، طعم‌تست‌هات معنی‌دار می‌شن.
• بازی با پروفایل آب: اگه عاشق تیونینگ هستی، می‌تونی با آب‌های آماده‌ی قهوه (نمک‌های خوراکی تخصصی) بازی کنی، ولی پایه‌ات رو با GAC «بی‌بو و بی‌کلر» نگه دار.
• دمای آب و مواد آلی: آب گرم‌تر بوهای بد رو تیزتر نشون می‌ده؛ حذفشون قبل از جوش کاریه که GAC انجام می‌ده و نتیجه‌اش تو عطر فنجون معلومه.
• یادداشت‌برداری: تاریخ نصب فیلتر، حجم تقریبی مصرف روزانه و اولین نشانه‌های برگشت بو رو بنویس. تعویض‌ها رو دقیق‌تر زمان‌بندی می‌کنی.

---

جمع‌بندیِ بدون «بخش جمع‌بندی»!

حرف حساب: اگه بخوای با کمترین هزینه بیشترین اثر رو روی طعم قهوه بگذاری، GAC دوست‌داشتنی‌ترین شروعه. کلر و بو که بره، عطرها قد می‌کشن و نت‌ها روشن می‌شن. برای اسپرسو و مناطق با آب سخت، GAC تنها کافی نیست و باید با رزین یا راهکارهای ترکیبی هم‌دست بشه. تاریخچه‌اش از مصر باستان تا کارتریج‌های امروزی یه چیز رو ثابت کرده: «کربن خوب، آب خوب؛ آب خوب، قهوه خوب». همین! حالا دست‌به‌کار شو، یه فنجون تمیز بساز و تفاوت رو حس کن.

جمع‌بندی فیلتر کربن فعال دانه ای

جمع‌بندی: «فیلتر کربن فعال دانه‌ای برای قهوه» میان‌بُری عملی برای آبِ خوش‌عطر و قهوه‌ی شفاف است. GAC کلر و ترکیبات آلیِ بدبو را می‌گیرد، اما سختی و قلیائیت را تغییر نمی‌دهد؛ پس برای مهار رسوب باید از رزین یا راهکارهای ترکیبی کمک گرفت. نتیجه‌ی درستِ پیاده‌سازی؟ کاهش نویزهای مزه، افزایش خوانایی نت‌های عطری و ثبات بیشتر در استخراج.

برای خانه، پارچ یا فیلتر زیرسینکی GAC با ظرفیت مناسب و شست‌وشوی اولیه کافی است؛ برای کافه، بستر عمیق‌تر یا کارتریج‌های ترکیبی GAC+رزین منطقی‌تر است. دبی توصیه‌شده، زمان تماس (EBCT) و تست کلرِ پس از فیلتر را جدی بگیرید. اگر شهر شما از کلرامین استفاده می‌کند، «کربن کاتالیزوری» را انتخاب کنید. با یک برنامه‌ی تعویض منظم، آبِ بی‌بو و فنجانی تکرارپذیر خواهید داشت.

FAQ – سوالات متداول

اگه از خوندن این مقاله لذت بردی، مطمئن باش توی بقیه بخش‌های «کافی‌لوژی» کلی مطلب جذاب دیگه منتظرت هست:

• قهوه‌شناسی : شامل دسته‌بندی‌های شیمی و ترکیبات قهوه، دانه و گیاه قهوه، تاریخ و فرهنگ قهوه، تجارت و برندهای قهوه؛ که مسیری برای آشنایی با انواع دانه قهوه عربیکا و روبوستا، تاریخچه و خاستگاه قهوه در جهان به همراه معرفی بهترین قهوه‌های دنیا و کلی مطلب تخصصی دیگه که در مورد قهوه باید دونست.
• قهوه و سلامتی : شامل دسته‌بندی‌های تأثیر قهوه بر بدن، ملاحظات پزشکی، داروها و مکمل‌ها، سبک زندگی سالم؛ که به بررسی خواص قهوه برای بدن، نقش قهوه در لاغری، ارتباط قهوه و فشار خون، آشنایی با مضرات مصرف زیاد قهوه و تاثیر آن بر طول عمر و چندین مقاله عالی مربوط به سلامتی افرادی که نوشیدن قهوه، سبک زندگیشونه، پرداخته میشه.
• رست و طعم قهوه : شامل دسته‌بندی‌های انواع رست، آنالیز حسی، عوامل مؤثر، ابزارهای رست؛ مطالبی هستن برای درک بهتر رست لایت، مدیوم، دارک، بررسی تاثیر رست بر طعم قهوه، درک پروفایل رست قهوه، تفاوت قهوه اسیدی و تلخ، ویژگی‌های قهوه تازه‌برشته و کلی موضوع مختلف دیگه.
• وسایل تهیه قهوه : شامل دسته‌بندی‌های دستگاه‌ها و ابزار، ابزارهای مکمل، مقایسه و خرید، نگهداری و تعمیر؛ که در واقع راهنمایی هست برای خرید بهترین قهوه ساز خانگی، معرفی فرنچ پرس و کمکس و باقی قهوه سازها، انتخاب دستگاه اسپرسوساز خانگی، مقایسه قهوه‌سازهای برقی و دستی، معرفی لوازم جانبی درست کردن قهوه و خلاصه اینکه هیچ ابزاری اینجا از قلم نیوفتاده.
• دم‌آوری قهوه : شامل دسته‌بندی‌های روش‌های دم‌آوری، دستورهای خاص، پارامترهای اثرگذار، اشتباهات رایج؛ که در اون آموزش دم‌آوری قهوه با فرنچ پرس، موکاپ، اسپرسوساز و قهوه سازهای دیگه و همینطور درست کردن قهوه ترک، انتخاب بهترین روش تهیه قهوه، دستور تهیه قهوه سرد و حتی دستورهای خیلی خاص درست کردن قهوه وجود داره.
• مهارت باریستا : شامل دسته‌بندی‌های مهارت‌های پایه، اسپرسوساز و آسیاب، فوم‌گیری و هنر لاته، مدیریت کافه؛ که به مطالبی مثل آشنایی با اینکه باریستا کیه، نکات مهم و حرفه‌ای باریستا شدن، آموزش لاته آرت، تسلط بر تکنیک‌های اسپرسوگیری، تمرینات فوم‌گیری و خیلی نکات تخصصی دیگه پرداخته شده.